Izzudaar

naar Geurt Engelman móeten kijken, als hij straks het regeringsplan zou aankondigen. Hij zou in die fonkelende spotogen de overwinning zien. Een parlementaire overwinning, zonder één woord te hebben gewisseld, bevochten met een bijzonder wapen. .. een stamboom gekalligrafeerd op smetteloos en duur papier, met slechts één onderstreping in rood. Terechtgesteld!! En hier drentelde een nazaat als excellentie door zijn werkkamer, Egbert Jan, misschien een erfelijk belaste geweldenaar. ..

Met een vervaarlijke klap sloeg hij de Kopenhaagse saterkop van zijn schrijftafel. Geschrokken stak de kamerbewaarder zijn hoofd om de hoek van de deur, vroeg angstig: ‘Excellentie. .. is er iets gebeurd?’

Ijzig antwoordde de minister-president: ‘Een klein ongelukje... niets van betekenis.’

Gedienstig bukte de kamerbewaarder en verzamelde de scherven, terwijl de minister haastig een verzoek op een memo neerkrabbelde. Of de minister van Justitie met spoed even wilde komen ter bespreking van een belangrijk initiatief.

40