Hoor eens even

Greetje dacht, dat het voor een keertje wel leuk was, maar 0 ze was bang, dat ze het wel eens vervelend kon gaan vinden 0 altijd bij het wakker worden een rij zingende hofdames te zien.

Ze wreef zich de oogen uit en wou juist frisch en vroolijk 0 uit haar bed springen, toen drie hofdames haar zachtjes optilden 0 en haar op den grond zetten, zóó, dat haar voeten net in een JHJ paar donzen muiltjes terecht kwamen.

Met haar allen waschten ze haar met rozewater, zoodat ze 0 maar niet genoeg ervan kon krijgen om aan haar eigen armen 0 en handen te ruiken. En toen kreeg ze weer heel andere kleeren 0 aan dan waarmee de fee haar gisteren had achtergelaten.

Haar onderkleeren waren van zij en kant, en haar jurk was 0 van hemelsblauw fluweel.

Terwijl de hofdames haar haar opmaakten, zat ze tegenover 0 een grooten spiegel en nu zag ze zelf, waarom ze prinses Appel-0 wangetje heette. Haar wangen waren veel mooier rood dan 0 anders. Want anders zag ze wel eens wit, doordat ze zooveel 0 las en wel eens te laat naar bed ging.

0 Haar blonde haar werd in krullen om haar hoofd gelegd.

En toen alles kant en klaar was, werd ze door een hofdame 0 naar de eetzaal gebracht.

Nee maar! Wat daar niet op tafel stond! Limonade en taartjes 0 en pudding en bruidsuikers en flensjes. En daar mocht ze zelf 0 alles uit kiezen wat ze het liefste wou hebben.

0 Toen ze genoeg gesmuld had, was het tien uur geworden en 0 een hofdame nam haar bij de hand en bracht haar naar de 0 prachtigste zaal, die ze tot nu toe gezien had.

Aan het eind van die zaal was een hooge, breede trap en 0 Greetje begreep, dat dit de troon van haar Koninklijke Moeder 0 moest zijn.

0 Ja, daar zat bovenop in een gouden stoel met satijnen kussens 0 een prachtige dame met een sleep, die van alle trappen van den 0 troon tot beneden op den grond lag.

Greetje had niets geen zin om naar die moeder Paleia toe te 0 loopen en haar een zoen te geven, zooals ze thuis bij moeder 0 altijd deed. Ze was wel erg mooi, die koningin, maar als iemand

0