Gedichten van Jehuda Halevi (Nederlandse vertaling S. Pinkhof)

TSION, GE VRAAGT TOCH....

SI ON, ge vraagt toch hoe 't gaat uw geboeiden,
Die zoeken uw vrede, de rest van uw kudden?
" Uit West en uit Oost, uit 't Noorden en Zuiden
, ^^ een groet

- Ontvang dan, van ver en nabij, van al uwe zijden!

Een groet, in verlangen gebonden, waar tranen uit droppen,

als dauw

Van den Chermon. faegeerig te vallen op uwe gebergten!
Een jammerend, afschrikkend monster ben 'k bij uw ellende,
Maar droom ik uw weerkeer, dan ben ik een harp bij uw

zangen.

Mijn hart gaat uit naar Beth»El, smacht naar PenisEl,
Naar Machanaïm. de plaatsen alle, waar God uwe reinen

ontmoette.

D&ar was Zijn Aanwezigheid steeds, en Hij, Die uw wezen u

gaf,

Was 't zelf, Die ter hemelpoort opende uw poorten!
En des Eeuwigen glorie alléén was uw licht, en niet
Waren zon, maan en sterren uw lampen!
Voor mijn ziel zou ik kiezen: zich ledig te storten
Waar Gods geest werd gestort over uwe verkoornen.
Gij koningspaleis! Gij troon van den Eeuwige! Hoe
Mogen slaven bestijgen bij u de zetels der heeren?!

Mocht ik maar zwerven op alle de plaatsen,
Waar God zich onthulde uwen zieners en boden!
Wie geeft mij de vleugels, om vèr mee te vliegen.
Te brengen de scherven van 't hart bij uw scherven!
Ik viel neer, het gelaat op de aarde, streelend
Uw steenen en heftig liefkoozend uw stof.
O, als ik zou staan bij der vaderen graven,
In verrukking bij Chebron, schoonste der graven!

59