Dit is Chanoeka - Zoth Chanoeka

Feiwel een posje. Feiwel merkt de aarzeling.

„’t Is als aandenken aan vader olewhasjolem, en aan jou. Enfin, zeg het me morgen maar”.

Jankele kan dien nacht niet slapen. Hij denkt en denkt, tot hij meent een oplossing te hebben gevonden.

Den volgenden morgen zegt hij, als hij met Feiwel een snaps drinkt, dat hij hem graag de menora wil geven, maar, dat Feiwel vandaag weer vertrekt en dat hij de menora nog zeven avonden moet gebruiken. ,,Je kunt hem dus onmogelijk meenemen, zoek maar iets anders uit”.

Feiwel laat nog eens inschenken en zegt dan plotseling: „Ja, dat begrijp ik, maar dat is niets, ik heb toch geen haast; dan blijf ik over heel Chanoeko hier. Bovendien krijg je van mij een echte mooie menora”.

Jankele voelt den strijd verloren. Hij maakt nog tegenwerpingen, zegt, dat Feiwel toch geen week kan blijven, dat Slojme hem geen onderdak meer zal ver-leenen, maar deze tegenstand is hopeloos. Slojme is plotseling bereid, Feiwel nog een week in zijn bed te laten slapen en Feiwel zegt graag nog bij zijn familie te blijven.

Thuis vinden ze de geschiedenis wel een beetje geheimzinnig. Gittele zegt, dat de menora misschien wel een groote waarde bezit en wil naar Warschau om zich hiervan te overtuigen. Maar Jankele vertrouwt zijn broer Feiwel en wil zich niet door zoo’n narrente laten raden. En ’s avonds Vertelt oom Feiwel weer en tracteert het huisgezin en geeft Chanoekogeld aan de kinderen.

Zoo brengt Philip Simes Chanoeko in het kleine dorpje Klowisk door. Hij is het eten niet gewend, slaapt slecht en vermagert zichtbaar. En de laatste

16