Weet je nog?

leven. Nu moet je weten, dat de kabouter, die al zo verschrikkelijk oud was, geen gewone kabouter was; hij was een tovenaar, maar heus geen kwade. Integendeel, hij wilde, dat mensen, kabouters en elfen beter zouden worden en de wereld vooruit zouden brengen. Een uur lang zat hij diep na te denken; toen stond hij op en liep langzaam naar het huis van Dora’s ouders.

Een dag na hun ontmoeting in het bos zaten Dora en Peldron alle twee in een afgesloten huiske. Ze waren gevangen. De oude kabouter had hen meegenomen om hen op te voeden en als de grote tovenaar dat wilde mochten geen ouders zich verzetten.

Wat moesten die twee nu samen in een huiske beginnen? Naar buiten mochten ze niet, ruzie maken mochten ze ook niet. Maar ze moesten de hele dag werken! Dat had de oude kabouter hun opgedragen. Dus werkte Dora en maakte daarna grapjes, en dus ging Peldron aan het werk en was daarna treurig.

Elke avond om zeven uur kwam de oude kabouter naar hun werk kijken en liet hen daarna aan hun lot over. Ja, wat. moesten ze doen, om weer vrijgelaten te worden? Er was maar één middel en dat was; alles doen wat de oude kabouter zei. Dat was heel wat! Zij wisten: ze mochten niet naar buiten, geen ruzie maken en ze moesten veel werken.

*5