Gisteren was de Humanistisch verzorger er weer, na een afwezigheid van 3 weken. Hij was met z'n gezin naar de Eifel geweest. Hij zei dat er, vooral met kinderen, niet veel aan is aan zo'n reis bij zulk slecht weer. Dan hebben jullie het nog niet zo slecht gedaan, daar in IJmuiden.
Ik heb hier 'gesolliciteerd' om te kunnen helpen in de bibliotheek, in de plaats van een ander die zaterdag naar huis is gegaan, maar heb nul op het rekest gekregen. Wel, even goede vrienden zullen we maar zeggen...
Jij geeft aan de heer Troelstra even door dat jullie weer thuis zijn, Bep? Dat is het verstandigst. Deze brief is een beetje rommelig, maar dat komt omdat ik jullie brief nog niet heb ontvangen. Anders antwoord ik daar meteen op. Nu hebben mama en ik donderdag al zo'n beetje over alles gesproken. Hoe heerlijk het ook is wanneer de kinderen komen, toch was het donderdag voor één keertje ook wel fijn dat we saampjes wat hebben kunnen praten, hè Bep? Juist door zo'n gedwongen scheiding voel je, hoezeer je bij elkaar hoort. Maar nu wacht ik al weer met verlangen naar a.s. donderdag om ook de smoelen van de kinderen te zien! Dat hebben we best getroffen, hè Bep, met dat span van ons. Maken jullie er thuis maar het beste van, zonder te veel over mij te piekeren. Ook dit behoort nu eenmaal bij ons leven. Hoe het ook zij, ruim twee maanden zitten er al op, en we zullen maar hopen op een zo goed mogelijke afloop. Doet de brommer het goed, Bep? Voor een onderhoudsbeurt (ketting spannen, smeren e.d.) moet hij op maandag- of dinsdagochtend bij Cor gebracht worden, dan is hij 's middags klaar. Gaan jullie nog een keertje naar de bios? De ballade van een soldaat (in de Uitkijk) moet heel mooi zijn, Wilde aard
58