loopt. In gedachten ben ik steeds bij jullie, lach dan maar eens wat tegen de foto's, en voel me rijk, met m'n lieve vrouw en heerlijke kinderen. Hoeveel misère hebben we niet gezien van anderen, die wèl steeds bij elkaar waren en eikaars nabijheid niet meer konden verdragen. Dan is het met ons toch heel wat beter, ook bij tegenwind, zoals nu. Hoe is het met tante Bertha, Bep? Vandaag van de Humanist een mooie kalender gehad, aardig hè. Als ik deze brief klaar heb ga ik 'zaterdagavond' houden. Zaterdag is de gezelligste dag. Dan kun je naar huis schrijven, heb je pas nieuwe boeken gehad, is er een dikke krant en een weekblad, speelt de radio langer en... is er weer een week om. Ook de komst van de Humanist is een prettige onderbreking. Van echte eentonigheid is dus geen sprake, wel ga je andere normen aanleggen en dingen waarderen waar je in het normale leven niet op let. En jongens, hoe staat de tent? Doet-ie het nog goed? Doe je de groeten aan de buurtjes, Bep? Nu, m'n lieverds, geniet van de vakantie, mooi weer en een dikke zoen van Papa.
Tante Riek is Riek Oosterbaan, bij wie de Sneevliets enige tijd ondergedoken zijn geweest.
Amsterdam, 20 juli 1960
Liefste Bep en kinders,
Deze brief zal wel een verrassing voor jullie zijn, maar er is niets bijzonders aan de hand, hoor. Vandaag ben ik overgeplaatst van de Weteringschans naar de Amstelveenseweg. Bij aankomst mag je altijd een brief schrijven, en zo ook nu. Noteer je goed het nieuwe adres, Bep? Bij vertrek van de Weteringschans werd
45