weken, dan komen we eindelijk voor. De gedachte, me actief te kunnen verdedigen, fleurt me op. Wat er viel voor te bereiden, is gebeurd. Niemand zal er ooit enig idee van hebben hoeveel tijd mr. Smeets daaraan heeft besteed. Hij zegt wel eens tegen me: 'Ik zou daar wel college in kunnen geven', zo ernstig bestudeert hij de dingen, hij heeft geen rust voordat hij de zaak helemaal heeft uitgeplozen. Ik zal hem altijd dankbaar blijven voor wat hij in deze periode voor me heeft betekend. In de natuur gaat niets verloren, zijn energie is vast niet tevergeefs geweest. Hij heeft wel eens tegen me gezegd: 'In deze zaak zijn al mijn rechtsidealen, waarmee ik mijn studie begon, weer in me levend geworden, ik voel me soms net als in mijn studententijd.' Hij is een goed mens. Nu, jongens, dat is het weer voor vandaag. Tot donderdag, veel liefs, Sal, Papa.
Thijs van Veen was de nieuwe hoofdredacteur van Het Vrije Volk geworden. Ook hij behoorde tot de rechtervleugel van de sociaal-democratie, maar was minder conformistisch dan Voskuil.
Zondag, 4 juni 1961
Liefste Bep en kinders,
Ik ben vandaag laat met schrijven, heb eerst zitten werken. Nu het proces nadert is er nog zoveel te doen — zo gaat het altijd — dat ik me nauwelijks de tijd gun de krant te lezen. Ja, de laatste loodjes. Wanneer jullie deze brief ontvangen zitten we precies een jaar in voorarrest: 10 juni. Een vreemde 'veijaardag'. Het weer is plotseling beter geworden, gelukkig maar, want het was bar koud in de cel zonder verwarming. Deze week moet ik nog een paar dagen op stap, het dossier
168