BERICHT UIT WESTERBORK
Er zijn vandaag twee kaarten van Maurits uit Westerbork gekomen, waarin hij schrijft:
Dinsdag 4 Mei
Beste Salie, Bep en Elsje. Nu, het moment is daar. Trots mijn aanstelling als schoenmaker ga ik ook naar Polen. Nu, ik had het al drie weken verwacht en ga, dankzij jullie en ook dankzij Enschede wat ik las uit jullie brief, welke ik gisteravond voor het eerst kreeg, niet zonder kleren. Salie, jouw plusfour heb ik aangetrokken, hij zit warm. Je zal het wel goed vinden. Bedankt voor wat jullie alles gedaan hebt voor mij. Laat Elsje vooral een flinke lekkere meid worden. Een poot Maurits.
En een tweede kaart, diezelfde dag:
Ben op transport[óoor een vreemde hand doorgehaald en veranderd in: reis gesteld. Beste wensen. Een poot, Maurits.
Tijdens de analyse voel ik mij verslagen. Mijn stem is hees. De dokter spreekt over mijn omfloerste stem. Waarom? vraag ik mij af? Betekent het dat ik in de rouw ben? Verberg ik iets? Maar wat kan ik verbergen? Een punt tijdens de analyse is geweest, dat ik jaloers was op Maurits, maar dat kan nu toch niet meer meespelen? Onderdruk ik een verwijt aan dokter Van Bomas, dat het allemaal is begonnen met de arrestatie
82