Poste-restante Rood

leven tussen ons heeft gevlochten! Wees sterk, Moeder! Wees Jezelf bewust van het vele goede, dat Jij in Je naaste omgeving zult kunnen schenken. Vind daarin Je levensdoel en denk vaak aan Jouw eigen Henk, Jouw eigen omdat hij met Je wilde gaan tot het eind! Gedenk hem in zachtheid. Ik hoop dat aan Je afzondering spoedig een einde komt en het normale leven ook in deze harde tijden veel zachtheid brengt aan Jou. Lees de gedichten waar Je van houdt en luister vaak naar het naklinken van veel muziek uit ons beider samenleven. Ik kus Je handen, de vingers, Je haar en Je ogen. Dag Moeder Mien van Je dankbaren Dikkop!

Afscheidsbrief aan de familie Smeets-Sneevliet

Amsterdam n/iz April 1942

Lieve Zus, Hendrik, Annie, Jan en alle overigen

In de nacht van Zaterdag op Zondag schrijf ik jullie nog deze laatste brief. Wat was het goed dat Zus en Jan, later nog broer Antoon met Vrouw en Annie de reis hebt ondernomen, waardoor het mogelijk was persoonlijk afscheid van jullie te nemen. Een soldaat met veertig jaar trouwe dienst aan beginselen, die niet die van jullie zijn, zal op zijn post sterven. Dat moest het leven me nog brengen, al werden mij vroeger zware slagen toebedeeld door het verlies van Pim in 1932 en van Pam 5 jaar daarna. Ik mor niet en ik heb me verzoend met het lot, dat me trof. Ik heb de wetenschap dat ik vroeg er op uittrok om te zaaien en dat het gerecht dat mij vonniste eerbied kende voor de manier, waarop tot het laatst toe de plichten zijn nagekomen, die ik op me nam.

109