De Gast-Vertellers

Ik was sterk getroffen door de breede samenheid, en de onmiddellijke aarzellooze aanvaarding : bekoorlijke, slanke, blonde Russin, haar zwarte, intelligente, maar zwaarbeproefde jongen, en een schat van een kind dat stil in de kamer speelde. De vriend onbeduidend brutaal. Ik zag dadelijk aan hem een van die domme, groote gezichten, waarvan de gelukkige eigenaars, precies als logge honden, overal tusschen doorloopen en hun ongeproefde brokken opeten, zonder dat iemand hen rekenschap vraagt van hun recht, hun herkomst of den grens van hun verlangens.

’s Avonds in de Roulette-cercle wist ik er meer van. Zij kwam later met den vriend. Hij was er met ons. En bovendien had ik ’s middags een gesprekje met haar gehad over het kind, waarin ik, na driemaal haar blijdschap met zooveel milds en zachts onderzocht te hebben, als laatste zin ten antwoord kreeg, dat zij ,ja, zeer vernünftig” was. Daar had ik de kilheid gevoeld van die lichamelijke schoonheid; nu, in de mondaine sfeer van de D i e 1 e der dobbel-club, bij gratis souper en vijfvoudig kostenden wijn, zag ik den anderen kant van dien trek; oorzaak en gevolg ervan: haar grenzelooze minachting voor de mannen. Voor de oogen van den vriend vroeg zij mij, een door de club

49