De Gast-Vertellers

NACHTELIJK TWEEGEVECHT.

(Amsterdam—Potsdam draadloos).

Die arme zieke knul! Heelemaal alleen tegenover zulk een macht! In de donkere Septembernacht, zoel, — maar eenzaam. Tusschen de barre rechte straatmuren in van die kille nieuwe elite-arbeiderswijk. Geen hulp, geen bemoediging in zijn aanzet; geen troost in zijn afschuwelijke nederlaag. Ik werd door zijn roepen naar het balcon van mijn huurkamer getrokken. Daar stond hij, beneden mij in de donkere straat, tegen den muur; daar liep hij tuimelend voort naar den overkant van de dwarsstraat, met die verdachte groote stappen, ingegeven door een poging om vooral stevig en recht te loopen, en die meestal uitvallen in een slingerenden zwaai, een beetje erg herkenbaar en een beetje tragisch-belache-lijk. Tinus. Laat ik hem Tinus noemen: het klinkt net even een beetje goed voor de gevoelens van eerbied en sympathie, waarmee ik hem in mijn herinnering draag.

Tinus contra Wilhelm.

43