gille ze zielig door de stad en op de landwege. En verder bennen het reuze dok-automate; abonnement-automate; stem-automate; koop-automate. Die had ze door hoor.”
„Men kan de tijd niet stilzette”, zei Sammetje Lam, „men kan de wijzers van de tijd niet terug-schuivèè!” maande hij zangerig. „Dan wordt men
middel-eeuwsche papé. Niettemin____ der is veel
van waar----”
„Je baas, de Senator!”
„Je ken beter souteneur weze.”
„Toch geen Italiaansche doodvonnisse met parade”, sneerde de oude naar Van Buren.
„Nee, Moskousche revolvers in de nek!”
„Die binne van mijn niet.”
* * •
Dekker ging met een proef-ordertje strijken. Lei-da schouderschokte naar Dina de Rooij.
„Ja.. „. wat ken ik____hij komt voor z’n zaak op.”
Zij bloosde erbij.
Hij ging met Van Buren weg. Die riep Sieuwert. Sieuwert kwam gretig. „Mot-ie mijn hebbe?”
„Ik heb toch gezegd da k een werkie voor U heb. Een man een man____Gaat U maar mee. Min
ka! kom.”
Hij sprak aan het stuur van de auto; Sieuwert naast hem. Dat meende Sieuwert toch? Dat hij alles kon? Voor morgen had hij wat boodschappen-werk. En dan zouden ze eerst eens praten.”
Hij reed door het drukke verkeer naar een arm