Pakkettenrapport Rode Kruis

15

Hoofdstuk 2-c. Het London-Committee heeft zich bijna uitsluitend bezig gehouden met de verzorging van de krijgs-Bijlage gevangenen. Hiervoor heeft men volgens de ingekomen rapporten al 17-18. het mogelijke gedaan. Hulp werd ingeroepen van het C.I.C.R., het Britse Rode Kruis en het Amerikaanse Rode Kruis met als gevolg daarvan pakketzendingen vanuit Genève, Engeland en vooral Amerika. Er werden vanaf October 1941 maandelijks pakketten gezonden naar 250 gijzelaars in Buchenwald en St. Michielsgestel. Daarna ook 22 — later gedaald tot 14 — pakketten naar Frankrijk en Italië'

Bijlage 17. De 73 krijgsgevangen officieren van Mei 1940 ontvingen pakketten van het Londen-Comité en het Am. Rode Kruis. De officieren, die in Mei 1942 zijn weggevoerd, ontvingen gezamenlijk maandelijks 4000 pakketten, hetgeen 2 pakketten per maand per persoon betekent. De verzorging van de krijgsgevangenen van Mei 1943 was aanvankelijk veel ongunstiger, maar vanaf October 1943 hadden regelmatig maandelijks zendingen plaats.

Bijlage 18. In 1943 werden bestellingen geplaatst in Argentinië en Brazilië tot een aantal van 30.000 pakketten per maand, waardoor de frequentie der zendingen opgevoerd kon worden tot zelfs vier per maand. Overigens Bijlage 13. i_s deze Zuidamerikaanse aankoop slechts gedeeltelijk op de plaats van bestemming aangekomen.

Intussen werd voor de verzorging der Nederlandse krijgsgevangenefi belangrijke financiële steun verkregen van het War Refugees Board en het Queen Wilhelmina Fund.

Van januari 1944 tot Maart 1945 werden per kwartaal door het Am.R.K. aan ongeveer 10.500 Nederlandse krijgsgevangenen 32.908 voedselpakketten (inclusief medicijnen) verzonden. De kosten hiervan kwamen grotendeels voor rekening van de Nederlandse Regering te Londen.

Bijlage Ten opzichte van de pakketverzendingen aan politieke gevangenen 15-16-    en gedeporteerde Joden was het Londen-Comité van mening, dat dit

^I7~^I9-    ónmogelijk was wegens de weigerachtige houding van de geallieerden.

Ook de geringe financiële steun aan het werk van hun gedelegeerde te Genève zou, volgens de heer van Harinxma thoe Slooten — destijds ,    voorzitter van bovengenoemd comité — het gevolg zijn van het feit,

dat op legale wijze geen gelden naar Zwitserland konden worden overgemaakt.

Naar Westerbork is een aantal voedselpakketten op naam gezonden via de z.g. Lissabondienst (vliegdienst van Engeland naar Portugal). Bijlage 2g. Jhr. C. H. C. Flugi van Aspermont, medewerker van de gedelegeerde van het Londen-Comité te Genève, de heer J. W. J. Baron de Vos van Steenwijk, spreekt in zijn verslag over de pogingen, die hij gedaan heeft om aan Nederlandse politieke gevangenen daadwerkelijke hulp te verlenen. Hij vermeldt de verzending van 119 pakketten naar Sachsenhausen, Ravensbrück en Dachau (26.10.43). Aan bereikbare personen werden zo mogelijk 2 pakketten per maand gestuurd. Van

1.12.44 tot 19.2.45 verzond hij 2224 pakketten. In April 1945 werden nog 1290 pakketten in Duitsland afgegeven. Op 28.8.44 ontving de heer Flugi bericht, dat, naar aanleiding van een succes vol bezoek van

H. K. H. Prinses Juliana bij President Roosevelt, het War Refugees