Het jodendom in de laatste twee eeuwen

MEJ. C. EITJE

DE EMANCIPATIE ALS KEERPUNT IN DE JOODSE GESCHIEDENIS (19 april 1959)

„De Joodse natie”

Tegenwoordig gelden de Joden, die in een Westerse gemeenschap gevestigd zijn, automatisch als gelijkgerechtigde leden van de staatsgemeenschap. Maar die plaats is hun pas in de 19de eeuw toegekend. Voordien werden zij beschouwd als een afzonderlijke volksgroep, de „Joodse natie” geheten. Zij bezaten als zodanig een zekere mate van zelfbestuur, waardoor zij hun eigen aangelegenheden konden bedisselen, maar overigens hadden zij zich te schikken in een vernederende en vaak rechtloze positie. Want Joden golden nu eenmaal als een minderwaardig slag lieden die in geen enkel opzicht met Christenen gelijk gesteld konden worden.

„Aujkldrmg”

Tegen deze opvatting kwam in de laatste helft van de 18de eeuw een groepje intellectuelen in verzet. Zij waren nl. gewonnen voor een nieuwe denkrichting, de Auf-klarung of Verlichting, die leerde dat bestaande toestanden in overeenstemming moesten zijn met het gezonde

7