Het jodendom in de laatste twee eeuwen

staat men hier gewoonlijk die Joden, die om welke reden ook niet of niet ten volle volgens de voorschriften des Jodendoms leven. Het zegt echter niets omtrent hun vrijzinnige opvatting in zake hun geloofsovertuiging. Mijn doel is evenwel te spreken over de verhouding his-torisch-Joods en vrijzinnig-Joods. Ik geef er daarom de voorkeur aan het laatste aan te duiden als reform-joods. Reform is nl. de naam, die deze richting in de loop van de negentiende eeuw in Duitschland zichzelf gaf.

Is het als legitiem-Joods te aanvaarden?

Wat houdt nu het historische van het reformistische Jodendom gescheiden? Zijn het beide legitieme richtingen binnen het J odendom ? Of plaatst het reformj oden dom zich in feite buiten het Jodendom, ook al verklaart het nog zo plechtig dit niet te doen? De woordvoerder van de reform meent, dat de punten van overeenstemming groter en van essentiëler belang zijn dan datgene, waarvan het zich van de historische richting onderscheidt. Deze punten zijn o.a. het geloof in de enige God, het geloof in de openbaring Gods aan Israël, de leer van de al-vergevende liefde Gods, die van de mogelijkheid van de mens tot het goede, de opdracht tot de liefde voor de naaste en de gelijkheid van alle mensen geschapen naar Gods evenbeeld. Tot zover de reformistische zienswijze. Maar - zo vraag ik mij af - zijn deze, inderdaad uiterst belangrijke ideeën, de al-enige basis van het Jodendom,

42