Het jodendom in de laatste twee eeuwen

de oudste bronnen hebben leren kennen. Het Jodendom is toch al in het algemeen behoudend van karakter. Hoe veel te meer geldt dit dan, wanneer het gaat om het stichten van een gezin dat immers de bouwstenen levert voor de instandhouding van het geheel. Vervolgens moet er op worden gewezen dat de huwelijksceremonie in werkelijkheid slechts een juridische handeling is, die plaats vindt tussen bruidegom en bruid, waarbij de bruidegom aan de bruid een ring aan de vinger schuift -een gladde ring - en daarbij in het Hebreeuws verklaart: „Zie, ge zijt mij geheiligd door deze ring volgens de wet van Mozes en Israël”. Dit alles moet worden waargenomen door twee geschikt bevonden getuigen, d.w.z. meerderjarige Joodse mannen, die in geen nauwe verwantschapsrelatie tot elkander of tot de partijen staan en die van een onbesproken levensgedrag zijn. Hierbij vinden wij een merkwaardig verschil tussen de functie van de getuigen bij het vermogensrecht en die bij het huwelijksrecht. Terwijl de taak van de getuigen bij een vermogensrechtelijke procedure niets anders is dan ad declarandum, dat is om eerst dan op te treden wanneer de zaak in twijfel wordt getrokken, is hun functie bij het huwelijksrecht er een van ad constituendum, hetgeen zeggen wil dat zij er in alle geval bij moeten zijn en dat zonder hun aanwezigheid en uitoefening van hun functie het huwelijk ongeldig is. Zij constitueren het huwelijk, niet de Rabbijn. Die ziet er slechts op toe, dat alles overeenkomstig de wet en de zede geschiedt. De Joodse

28