De verdwijning van Anneke Beekman en Rebecca Meljado, Witboek

Dit nu vonden de Doopsgezinden, die deze brief schreven, wei wat erg negatief. Zij hadden liever gezien, dat de Aartsbisschop het een geloofsplicht achtte om aan het opsporen van dit achtergehouden Joodse kind loyaal en daadwerkelijk mee te doen. Ik kan het daar volkomen mee eens zijn. Natuurlijk is het waar, dat je vanuit het geloof soms aan een bevel van de overheid ongehoorzaam moet zijn. Men moet immers God meer gehoorzamen dan mensen. Zo was het b.v. in de bezettingstijd een religieuze plicht van de eerste orde om tegen het bevel van de toenmalige overheid een Joods kind te laten verdwijnen. En wellicht zouden wij er goed aan doen om ook nu veel vaker en veel bewuster onze kinderen aan bepaalde invloeden te ontrekken. Want wij laten ze soms maar los, zonder voorbereiding of innerlijke bewapening in invloedssferen, die zonder meer verderfelijk zijn. En dan menen wij misschien, dat de paedagogische deugd van het vrijlaten de onze is, terwijl wij ons in werkelijkheid schuldig maken aan de zonde der onverantwoordelijke slapheid.

U bemerkt wei, dat ik, zolang er nog te kiezen valt, de voorkeur geel aan de methode van de innerlijke bewapening boven die van het laten onderduiken. Misschien ligt hierin wel een typisch verschil tussen de Protestantse en de Roomse visie. Wij zullen een kind liever innerlijk sterk maken en dan vrij laten, terwijl Rome het voor alle zekerheid maar liever isoleert. Gezien de vele ongelukken van onze eigen methode, kan ik me overigens deze Roomse voorkeur best indenken. En toch zeg ik er neen tegen. En dat doe ik zeker in dit geval van Anneke Beekman. In de eerste plaats zullen wij het nooit zo kunnen stellen, dat de levenssfeer van Israël een dergelijk gevaar voor het zieleheii zou betekenen, dat wij een kind per se er voor moeten bewaren. Want wij danken aan Israël juist alles, wat ons zieleheii betreft. Jezus zelf heeft gezegd, dat het heil uit de Joden is. Israël is meer onze moeder dan onze tegenstander, ook al leven wij op dit ogenblik in een zeker conflict, zoals dat wel meer voorkomt tussen ouders en kinderen. Daarom is een correcte houding tegenover Joden en Joodse gemeenschappen wei het allerminste, wat van ons als Christenen verwacht mag worden. Vooral omdat dit er bij komt, dat zelfs die correctheid er eigenlijk nooit geweest is. Eeuwenlang heeft het Joodse

56