De verdwijning van Anneke Beekman en Rebecca Meljado, Witboek

v. Hoogdalen; deze deelde mede behalve een texielkaart geen bescheiden meer te bezitten: zij meende dat Betty die zelf in haar tasje, toen zij naar het kinderhuis in de Pr. Hen-driklaan werd gebracht, had meegekregen.

Mej. Schapira deelde echter desgevraagd mede, dat het schoudertasje van Betty, toen zij bij haar aankwam, niets anders bevatte dan een rozenkrans, een zakdoekje en een rolletje pepermunt.

De Commissie voor Oorlogspleegkinderen, die steeds op het standpunt had gestaan, dat men zo enigszins mogelijk het contact tussen het kind en de pleegmoeder moest herstellen, deelde mej. v. Hoogdalen op 1 October 1947 deze overplaatsing mede, uiteraard voorlopig nog zonder opgave van het adres, met de toezegging spoedig nadere berichten omtrent Betty te geven.

Betty ging naar de Joodse school, waarheen de kinderen die wat veraf woonden, zoals bij Betty het geval was, destijds met de bus werden gebracht.

Wederom ontvoerd.

Op 29 October vertrok Betty 's morgens om Yi 9, zoals gewoonlijk, naar school; bij het uitstappen uit de bus zei ze tegen vriendinnetjes, dat zij zo'n pijn aan haar voet had (die had zij de vorige dag verstuikt) en dat zij terug naar huis wilde gaan. Pas toen het jongste zoontje de Casseres om 13.30 uur alleen thuis kwam, bleek de vermissing van het kind.

Hiervan is onmiddellijk aangifte gedaan bij de kinderpolitie en O.P.K. De Heerlense politie werd uiteraard weer ingeschakeld.

Intussen bleek, dat mej. v. Hoogdalen sinds 29 October 1947 afwezig was van haar adres en dat zij enige dagen tevoren reeds aan een van haar breisters had verteld, dat zij wat vermoeid was en naar een vriendin ging om uit te rusten. Op Vrijdag 28 November 1947 bleek een kennis van de fam. de Casseres, die als „amateur detective" te werk was gegaan, kind en pleegmoeder te Rotterdam te hebben opgespoord. Hiervan werd O.P.K. in kennis gesteld; op 29 November 1947 werden kind en pleegmoeder naar het bureau kinderpolitie te Amsterdam overgebracht. Hier werd het meisje opgevangen door de leidster van de desbetreffende afdeling van O.P.K. samen met de directrice van het kinderhuis waar zij al een keer was geweest. Ook nu weer was de pleegmoeder uitermate opgewonden; het kind was echter enkele minuten na het afscheid van de

40