Auschwitz, deel 1, Het Dodenboek van Auschwitz

Hier volgen de verklaringen van de gerepatrieerde getuigen, waarnaar in vorenstaand rapport wordt verwezen.

Getuige is gedeporteerd met de eerste deportatietrein uit Nederland van 15 Juli 1942 naar Birkenau. Hij bleef daar tot 17 October 1943 en was te werk gesteld bij de administratie. Alle dodenlijsten gingen door zijn handen. Ook heeft hij daar bij de registratie der nieuwelingen gewerkt. Hij vertelt:

„ .. . Wat in Auschwitz-Birkenau kwam, ging meestal voor 80 a 90 % de gaskamers in. De resterende 10 a 20 % kwamen in het concentratiekamp, waar zij gemiddeld binnen twee maanden waren uitgestorven tot op enkele (heel weinige) uitzonderingen na . . . Wie tot nu toe van de transporten van 15 Juli 1942 tot October 1943 niet is teruggekeerd, leeft niet meer! Dit is heel zeker. Het is volkomen onmogelijk, dat mensen uit deze tijd, die bevrijd werden, niet intussen gerepatrieerd zouden zijn . . . Het transport van 15 Juli 1942 bevatte circa 1000 personen, waarvan 600 mannen. Onmiddellijk na de aankomst begon de selectie. Reeds omstreeks eind Augustus 1942 waren van genoemd transport nog slechts 35 tot 40 mensen over. Alle anderen waren toen reeds in Auschwitz en Birkenau vermoord . . ."

Getuige werd gedeporteerd met de trein van 21 Juli 1942 naar Auschwitz en arriveerde daar op 23 Juli 1942; ze is daar gebleven tot 18 Januari 1945 en was te werk gesteld eerst op de „Komman-dantur, Standesamt II” en later op de z.g. ..Politische Abteilung” en wel in beide perioden bij de kartotheek. Bij het „Standesamt” moest zij ook de kartotheek-kaartjes aanvullen met de gegevens uit de z.g. „Sterbebücher” resp. uit de losse bladen, die dan later werden gebonden in de z.g. „Druckerei Auschwitz”, zoals het nu aanwezige exemplaar Band 22, met de nummers 31.501 tot 33.000. Getuige had derhalve deze „Sterbebücher” voortdurend in haar handen.

Zij deelt mede:

„ . .. De losse bladen waren allen in tweevoud getikt. De „Erst-drucke” werden regelmatig naar Bielitz in Silezië gezonden (waarschijnlijk naar het Amtsgericht en niet naar het Standesamt) om daar bewaard te worden, en wel zonder onderscheid, of de overleden mensen, bij de Burgerlijke Stand van Bielitz behoorden of niet. Misschien zijn deze bladen resp. boeken nog aanwezig. Bovendien zijn mededelingen gestuurd naar Polen en ook naar

13