De Jordaan

30

dekschoal trèppe____ zei Gijs, giftig een pruimstraal

uitspuwend en het clubje indraaiend met Sassie, die hijgde van vermoeienis.

— 't Is gedoan feur ons____wullie kenne f'rhènge ...

gromde de Bul en Stijn knikte melancholiek mee.

— Kaèk scheile Pietje wèggele____los?____

— Voaf lotjes.... hikte ze, staan blijvend met haar twee manden aal op iedere heup, het gezicht vol uitgesmeerde vlakken en de bloedgeronnen schort tot de knieën afgezakt.

— We motte noar Ommerschèns____ hoonde Plat

op Plat.

— Loa se maan moar an me jèkkie komme.... lachte de kaarsrechte Hannes de Stijve....

— Kaak Mop____doar komp je diensmoagd Lientje

Dekker fèn de haug-mis____

— Loa se nou joa komme fèn de Luterse brènd-spuyt____dèt is faander follik!____gichelde Lange Na.

— Maan 'n sorg. Stijn keek onnoozel, als een geitje aan een paaltje.

— Se het t'r hoerejong____lachte wreed Frans de

stucadoor uit de Wijde Gang.

— Sel jao woar saèn.... weerde scheele Pietje af, haar manden van de dijen sjorrend.

— Hei je seikers uyt koffiedik fèn Swèrte Riek, of

fèn Tènte Antje?_____ lachte een meid bij een kar,

een kronkelenden aal in haar met wond-lapjes omknelden, bloederigen knuist, de mespunt gretig door zijn buik scheurend.

Langs het naar allen kant uitkijkend groepje ratelden karren weg. De jollen lagen stil, de schommeljongens leken in maf verzonken. —

— Doar hei je Haan Honderduyzend.... hei is los ... hei hed d'r rauje oal en f'rleie weik draafpoaling... sau'n kurnèk!____