Geschreven Portretten

6

verbeelden, niet secundair de gedachte er achter schuilgehouden? Van Looy is een natuur-wijze, met stillen glimlach het levensrumoer bekijkend. Een zóó stralende waarneming is oneindig méér dan alleen verhaal van wat de zinnen zagen. — Denk toch in hemelsnaam niet dat al die kleverige en geleerde termentaal van z.g. philosophen, de wezenlijke hoogere wijsheid inhoudt. Een beeldend kunstenaar van Van Looy's rang, is van zelf, door den graad van zijn hoog-opgevoerde ziening, door 't symbolische karakter van zijn taal, een wijze, een diepzinnige, en volstrekt niet alleen woord-kunstenaar en soms schitterend beelder van het uiterlijke der dingen. Hij zal u onderhouden over de vleugel-aanhechting van een vlinder in 't broze lijfje, hij zal u spreken van bloemen of natuur-groeiselen,.. . zonder poëtischen smuk, van een rommelpot of een scharlaken-rooden koningsmantel,... hoor dan in het beeldende woord de zachte kabbeling van zijn gemijmer, het klotsende geluid van zijn innerlijke gedachten tegen de oevers van zijn waarnemingen öp. Luister dan naar het binnenwaarts-gekeerde, het inwendigrhythmische. Het is de rust, de spot, de goedheid, de geestesdeining van den wijze. O, 't is zoo een prachtig vermogen in Van Looy, om in de straf-gelijnde, hechte of weelderig-veelvormige plastiek nog zóó het innerlijk te kunnen laten doormijmeren, en als 't ware onder de objectieve beelding het heerlijke gemoed te doen dóór-