De Jordaan, Mooie Karel

465

en haar fel-aangerood mondje, bloedend karmijn. Geen van Ant's gezin was zoo dcortreurd van een stillen jammer als blonde Alie, om Karel's verdwijnen, en geen verachtte zoo de klamme lasteringen van de babbelbuurt. Het leek soms of Mooie Karei dood was voor allemaal. In een jaar hadden zij hem niet meer gezien. Hoe durfde Moedervlekkie het voorstellen! En toch popelde Greet, terwijl zij wist dat zij zou gillen als zij Mooie Karei tegen het lijf liep, gelijk ze vertelden dat hij er uitzag: onherkenbaar verschooierd en vergoord onder het uitvaagsel en de sloebers van den Zeedijk.

Toch gingen Greet en Alie op een vroeg-donkeren avond naar de danshuizen, terwijl Alie haar vrijer rad en schel voorloog dat zij met haar zus boodschappen moest in de nieuwe stad. Zijn groenachtige oogen flitsten van woede, doch hij zweeg.

Zoo onaanzienlijk mogelijk hadden zij zich gekleed; vooral Greet, die slechts vluchtig lipjes en wangetjes bedonsde.

Slanke Alie wierd met gejuich begroet door verschillende snoevende Jordaanknapen, die dachten dat het met haar jaloerschen Brammetje, den spekslagerszoon, weer ״af" was. Zij bleef van een strakken ernst en zag heel bleekjes. Ze weerde alle gebbetjes af, al stapte ze met Greet het eene rumoerige danshuis in, het andere stampvolle uit. Doch van Oom Karei geen spoor! Wel hoorden zij hier zijn naam noemen door een Willemstrater-lompensorteerder en elders weer een verhaal van een vroegere meid van Harmen Huisinga; verhaal over Karel's verbeestelijkt leven. Wél vernamen zij weer alles van zijn vechtmoed en zijn zang, doch hijzelf dook niet op.

In een ootmoedige teleurstelling beiden, stapten zij terug naar de Goudsbloemdwarsstraat. Greet sidderde toen ze ook Alie hoorde zuchten en huilen. Het wierd zoo stil in haar hart van verdriet en jaloerschheid. Hoe dwaalde zij toch eeuwig in droombeelden rond!

Rooie Griet, de porster, zat bij Ant grofkluitig te lijzen, eer ze haar twee dubbeltjes per week beurde. Ze kwebbelde van de pas gestorven voddenraapster Ouwe Matje uit de

Gebbetjes: pretjes. — Mooie Karei

30