Het Volk God's, van Armen en Rijken

209

op!... Wees geen pakslinger en lok geen nekeive's...

Alleen als hij een klant kreeg mocht hij éven. vliegensvlug helpen. Maar niet stilstaan, midden in het verkeer... Roepen, maar niet luidkeels. Wat 'n

neweire! Roepen, roepen, roepen, ruimschoots......

anders niet. Hoe verzon hij een kunstgreep of wat misleidende, guitige zinspelingen!...

Dennie, naar alle kanten uitloerend, zag agent noch steekhelm. Zijn ״smoes" brandde hem gealtereerd op de tong. Nou geen heitertje langer. Als hij achter die dooje kar ansjokte, van Dam tot Munt, verdiende hij geen snars; verloor hij een kapitaal aan winst... 'n Arm man moest zichzelf vrijkoopen... ala, an de rol!

Dennie was op den hoek bij Gerzon blijven staan. Aan hém de nonneur. Kittige verkoopstertjes en nieuwsgierige atelier-meisjes hingen over de vensters te luisteren naar Dennie's schalksche praatjes en stoeischen gein, over het gezonde van apenvleesch eten......

Hij keek op... Wat een lieve blommetjes achter al de hekjes... Wat 'n kawonoh!

Van boven, uit vensters, plots een kreet, een waarschuwing, een pagaaien-gebaar van angstig-mee-spelende dames...

Dennie begreep: een struische kip slenterde aan, op hooge pooten. De kuif in den wind... pekaan! Ay... valt niks te sadderen.

Dennie, weer doodonnoozel terug naar zijn karretje in de steeg en alleen maar weer roepen, bescheiden, doodonnoozel roepen:

— 'n Kwartje 'n bus echte toffee's... 'n kwartje... 'n kwartje!... Schudt je drootmelus maar leeg op me blad!

Was de agent foetsie, dan begon hij onstuimiger zijn rabiem tohoe wobohoe-groot-Mokum-publiek opnieuw te bewerken.

Hij, Dennie Goudswaard was aangesteld door de grootste firma van de wereld, door Kwatta, als be-eedigd marktventer-transleteur-ronselaar, om te ver-

Nekeive's: vrouwen. — Neweire: zonde. — Heitertje: uit-vluchtje.— Kawonoh: aandacht, — Pekaan: klaar; voorhanden. — Sadderen: over iets opwinden, — Drootmelus: geldzak, — Rabiem tohoe wobohoe: ledig en nog ongevormd.

Van armen en rijken