Kunstenaarsleven, eerste deel

5i

Hij ging nuchterder zien in z'n eigen huis en koeler ontleedde hij de drijfveeren van het blijven zijner intieme vrienden. Nu zag ie ineens klaar, dat gloeiende zinnelijkheid hen naar de meisjes dreef. Een had de lieve, onnoozele, blonde Diewertje onder z'n invloed ; de oudere De Roevers spartelde rond met de perverse, al jong kokette, vrouwelijk-geraiffineerde Emilie, vol branderige idealen over romantische avonturen, die juist haar te beurt zouden vallen. — Meer dan ooit stonden hem de schijnontwikkeling en leege ratel-welsprekendheid van De Roevers tegen. Hij begreep de manier, waarop ze misbruik hadden gemaakt van al z'n vrije-liefde-theorieën en opgewonden levens-verheerlijking. Fel, genadeloos zei hij nu dadelijk, waar 't op stond. Dat ze van z'n hooge verlangens vuile, be-smoezelde karikaturen hadden gemaakt. O, hij zag wel de zware, schroeiende wellustigheid van Van Reums en 't verzinnelijkte innerlijk der dol-gemaakte meisjes.

Op die uren beukte, vernielde Maurice alles wat hij in de grootste innigheid eerst met hen had opgebouwd. Bitter be-schamperde, hoonde, vervloekte hij alles, wat er tusschen hen geweest was en klankzwaarder dreunden de woorden van waarschuwing in hem na, zoo zwaarmoedig-stil en zoo dikwijls door Louise herhaald. —

Ze lieten zich traag en wat ontsteld de tuchtigingen welgevallen, wijl ze wisten, dat Louise nog invloed op de meisjes had en maatschappelijk over ze heerschen kon als ze wou, honderdmaal meer dan haar suffe voogd. — Soms trof 't Maurice weer : hoe vooral De Roevers met groote offervaardigheid kon bijspringen. Dan bekoelde z'n wrevel wat, maar de ónder-stroomende vernieling van z'n zorgleven ging door. Zelfs tegen Louise, voor wie hij één groot gevoel van teederheid bleef behouden, kon hij soms prikkelend uitvallen, hard en korzelig, met woorden, doorsleept van moeheid en doornijdigd van gejaagdheid. Dadelijk daarna had ie 'r de felste smart van, vooral, wanneer ie ineens de groote, stille schrikoogen van Louise inkeek, als hij zoo iets gezegd had. — Louise antwoordde dan weinig, soms heel raak, zonder kijfachtigheid, maar dagen erna