Kunstenaarsleven, eerste deel

97

sproken.... nooit van me leven.... nooit-nooit-nooit ! ! ik ben bang voor u, bang ! bang !

Soonbeek zweeg. Telkens sloot hij langer zijn oogen, trilden ze weer open, keek hij naar zijn schoenen en den grond, worstelde z'n blik weer óp naar Maurice en Louise. Er stilde iets pijnlijks in 't kamertje. Louise zat bleek en onthutst Soonbeek te bestaren, begreep zijn grillige uitingen heelemaal niet meer. Ook zij was zijn zieken asem vergeten, zóó hield haar de angst gekneld, dat Maurice zou uitbarsten. Hij had zich den heelen avond zoo goed, inschikkelijk en stil gehouên.

Soonbeeks gezicht strakte en zenuwschokte. Hij keek sneu en z'n blik zwierf onrustig rond, zonder ie^!s te zien. Zijn mond lachte weer, maar nu met 'n droeven spijttrek, die telkens zijn lippen schokte, alsof er met 'n draadje aan getrokken werd. Zijn verbazing had zijn wrevel overbluft. Zoo'n arme driftkop, die zóó tegen hem durfde opstaan. Wat kon de vent kijken en wat 'n kracht zat in dien kerel met zijn vrouwegezicht! Ontzag voelde hij, werkelijk ontzag voor z'n brutaal onafhan-kelijkheidsgevoel. 'n Ander had gezwegen als 'n mof. Die meneer Fleury strafte hem af als 'n jongetje. Beleedigd ? Was hij be-leedigd ? Geen denken aan! Hij was nooit beleedigd! Hij voelde geen beleediging. Toch zat hij nog verslagen na te mijmeren. Zijn handen gleden fijntjes blank over z'n mooi verzorgd baardje. En zachter dan hij den geheelen avond gesproken had, bedeesde hij met vriendelijke klankwoordjes:

— Blijf toch kalm, meneer Fleury. Ik kom toch niet als 'n vijand ?.... Ik kom als 'n vriend.... als 'n vriend !.. .. Laten wij gezellig en knusjes met elkaar doorpraten.... U zegt, dat ik zooveel onzin verkoop ?.. .. zooveel gekheid ?.. .. nou, 't is mogelijk.... goed-best-goed ! Ik was er eerst boos om, maar nu niet meer !.... U mag 't zeggen.... u, u, u / 'n Ander zou ik nooit meer aankijken!.... maar u mag 't zeggen.... u bent zoo streng.... Leuk, heel typisch !.. .. heel typisch, als je altijd allerlei hooge lui voor je ziet kruipen .... verbazend leuk ! typisch ! heel, heel typisch !.. .. jonge, wat 'n durf.... Wat zou u op de beurs 'n vent wezen....