68
en nerveus naar z'n schoenen kijkend — maar gek toch mevrouwtje, gek, heel gek.... laat 'k es kijken, toch zeker in geen twaalf jaar 's avonds koffie gedronken ! niet gek ? .. .. niet gek ?.. .. niet gek ??.... ja, hm ! ja en toch lekker, hèel lekker !
Hij slurpte. Z'n neergeslagen, trillende oogleden worstelden weer ; hij wou Louise onder 't spreken aankijken, maar 't mislukte onder hevig wimpergebeef en nu ging ie maar weer door, alsof ie tot iemand sprak aan z'n voeten.
Hij slurpte behagelijk telkens kleine slokjes, de oogleden trillerig nog, maar rustiger. Hij zinde, zinde lang, zoet-proe-vend de geurige koffie, zinde, dat hij nog nooit 'n vrouw met zulke doordringende en toch zoo zwaarmoedige oogen gezien had. Hij slurpte en proefde al genoeglijker, 't grofsteenen kopje in de gracieuze handjes, een fijn, blank pinkje met 't kokette, roze nageltje bijzij uitgestoken. Nu en dan smeet ie lusschen 't slokjes-geslurp wat afgebrokkelde woordekens naar den vloer, den stoel, den schoorsteen, zónder iemand: aan te kijken. Ook in z'n praten spartelde 'n wilde gejaagdheid. Dikwijls herhaalde hij drie- en meermalen één woordje of zinnetje, snel, al sneller, dat z'n tengere stem ging piepen in z'n keel, en nooit: kon ie zich goed uit z'n haastig en koortsig gesprek loswerken.
Meelij zou ie dan even wekken, als zijn mond niet bleef sarrend doorspotten in z'n speelsch, hooghartig glimlachje. Toch leefde er 'n diepe gezelligheidsdrang in z'n spreken en altijd klonk er iets als verbazing in z'n geluid, iets vragends, dadelijk weer overjaagd door nóg vragender toon en schriller stembuigingen.
— Koffie ? koffie ? ? koffie ? ? ? dat is de lekkerste drank die ik ken, ja.... hm ! ja, hm ! Maar ik mag er toch maar heel weinig van gebruiken.... heel weinig.... heel hèel weinig ! ! — U moet weten, — en angstig keek ie om, alsof iemand 'm hooren kon, die 'm niet hooren mócht — u moet we ten.... ik heb iets heel leelijks aan m'n maag.... ja.... hm ... ja ! hm ! Voor twintig jaar ben ik heel leelijk, heel, heel leelijk.... hèel leelijk ziek geweest.... heel leelijk! bijna de aftocht