Kunstenaarsleven, tweede deel

IÓ2

ie z'n kuif temet vergete, die knokepiet! En ik docht, wat salie we nou ete ?.. .. die klakhoet!.. ..

— En hebben ze toen doorgewandeld ?

— Doorgewandeld ? Nee, want se ginge dalijk weer in huis .... ik begreep er niks van.... één doet 'r in droge en een ander doet 'r in natte waar, maar die is ter nie droog en nie nat ! Ik sal d'r kernet-blaser worde as 'k er iets van snap, seit Roeleveld.

— Wel vreemd, zei Louise beklemd.

— Freemd ? Freemd ?.. .. ja, dat is 't en toch is 't soo ! En al bin ik nou nog soo'n jokkebrok, dat is toch herkan t waar.... Maar ik mag 'n ijsvogel worde, as ik er iets van snap! D'r uit en d'r in.... daar slijt je van as tin!

— Maar zijn ze niet weer uitgegaan ?

— Weer uitgegaan }.... Ja, misschien of er de dake !.. .. Maar ik ferassereer U.. .. Ko hebt d'r ooge as een falk, soo ! .... Maar ik docht, da sa je nie glad sitte ! Je hebt toch seker 't suur gehad ! Maar is Merice d'r dan soo vroeg hier weggegaan femorge ?

— Hij heeft vannacht bij Soonbeek geslapen, zei toonloos Louise.

— Geslape ? Soo, soo !

— Ja.

— Ja ?.. .. Dat is d'r ook 'n vrachie. Nou, laat die Soonbeek maar draaie om s'n lengte-as, tot ie de kolder in z'n kop krijgt. Eeuwig kokend verdijt, as ik 'm op sal rape. Wat 'n saag, om 'n frouw van tachtig af te bluffe.... Nou is tie in s'n sas, die drilboor ! Die seit, dat ie niks eet as 'n pannekoek, maar bij m'n swager gapt tie de uitjes van de gemarjeneerde haring, as tie om een saakie komp.... Wach maar, s'n geweer dekt nog goed!.... Maar je sal d'r eis 'n klap hoore, soo'n drilboor.

— Ik zou 't nu maar vergeten, ik heb je nog nooit zoo hooren dreinen.... Uit een oogpunt van....

— Oogpunt ?.. .. Oogpunt ?.. .. Wat heb 'k nou an al die oogpuntelijkheid ?.. .. Ko dreine ? Da ke je naast loope Mefrou !