Kunstenaarsleven, tweede deel

134

zwager goed op zijn kantoor}.... Nou, adieu.... bevalt ie ?.. .. ja ?.. .. nou, gedag .... ik zie je van avond .... je eet bier, he ?.. .. lekker gezellig.... met licht eten is altijd gezellig.... nou, dag.... da-aag .... ik zie je van avond.... goed-goed.... daag ! !

— Maar Jan !.. .. hoor nou eens.... Jan, Jan ! !

— Tjonge, wat nou weer !.... nooit heb je vrede.. .. wat nou weer....

— Maar Soonbeek.... laat mij nou toch ook eens wat zeggen .... dring me nu niet terug.... want.... verdraaid.... ik zeg je geen stom woord meer.... en pak m'n biezen....

— Tututu, man.... niet zoo boos.. .., kalmeerde nu gauw Soonbeek, wimpers angstig-snel vertrillend, kijkend naar z'n eigen schoenpunten. Dadelijk luisterde ie naar Maurice's strenge stem.

— Ik maak me heelemaal niet boos, maar jij duwt iemand altijd zoo met je ellebogen naar achter, onverschillig, of je 'm z'n neus indrukt of z'n oogen.... daar hou ik nu eenmaal niet van.... Ik wou je alleen zeggen, Jan, dat ik liever thuis eet, nu ik al 'n heelen dag wegblijf en Louise zoo moederziel alleen is....

— Gekheid.... dwaasheid.... Maurice, dan zie ik je heelemaal niet!.. .. Heb ik daarvoor nu al die moeite gedaan ?.. Louise alleen ? alleen ? ? alleen ? ? ? En Frans dan en Dorus en Dolfje ? ? Je bent hier heel, héél goed geborgen !.. .. Nee, nou moet ik ook eens wat aan je hebben!.... Ik heb nog 'n heele boel met je te bespreken.... ik maak 't je niet lastig ! .... Nee, nee, nee.... je blijft hier eten, zoolang je korri-geert.... dat zou malligheid zijn.... nee,.... ja, hm, ja !.. .. de laatste drie weken heb ik je geen minuut gezien zelfs.... geen minuut.... geen oogenblik !.. .. Heb je je verstopt ?.. En voor m'n krantje kwam je alles brengen, als je wist, dat ik op de Beurs was... Nee, Maurice.. .. schaam je.. .. schaam

je. Dat is geen ware vriendschap.... geen vriendschap!----

dat is geen vriendschap____ dat is geen ware vriendschap !

Maurice voelde, dat Soonbeek wel 'n beetje gelijk had, wat