De jeugd van Beethoven

den kring van het genie ritueel-vereerende na-bazelaars een spotzieken onruststoker in te leiden, een man, vrij van extaze-besmetting, de tong gespitst door vlijmende ironie. Laat die eens het schietlood uitwerpen en dreigende reputatie-aanranding beginnen, alléén hoogheffen dat wat hij voor waarheid houdt, en ge zult de dithyrambische opgeblazenheid zien pauwstaarten, wijd-pronkend; de opwinding giftig zien glansen in berstende nijdigheid, en de etiquets-keurders van historischen roem, met hun sleur-ontroering en sleur-bewondering, angstig zien snuffelen naar een uitgangetje om weg te draven. Want in het geheim gebiecht,... een culinarische smullerij is het voor hen niét,... al die clas-sieke oesters op één avond te moeten slikken.

Beethoven was een genie. Zeker. Hij slurpt classieken roem in. De muzikale veefokker treint van Utrecht naar Amsterdam om ״de negende

13