Mijn zwerftochten door Jordaan en Donker Amsterdam

ooren en geen lanterfanters. Zij houden van het spektakel en van de kleurige mise-en-scène en de gezellige branie. Zij hebben ondanks hun zwaar zorgleven en hun onbreidelbare angsten voor den dag van morgen, vaak groote pret en zij zijn hartstochtelijk verliefd op het schouwtooneel van het leven. Zij hebben iets in hun bloed van den Zuiderling; iets van het gistende der Zigeuners. Zij zijn dol op hengelen en dol op kaartspelen. Zij zijn dol op dansen en dol op zang. Zij houden van allerlei feesten. Zij beminnen hartstochtelijk, ongecontroleerde individueele vrijheid. Op feestdagen vooral zijn herbergen en herbergjes stikvol.

Van ״dun" zijn zij allerminst afkeerig. Zij dansen, cancaneeren, zingen en jolijten dat het een aard heeft. Zij houden ontzachlijk veel van sport; van voetballen, zwemmen, fietsen en boksen. Het Olympische Stadion is hun droom. Iedere Jordaner voelt zich broer van den Uruguayer. Blauw-Wit schemert ze groen en geel voor de oogen! Ze begluren de Sixhaven. Ze flirten met de R.A.S. Schiphol is hun eigendom!

Bij de oudere generatie gaat hengelen boven alles. Allerlei vischcolleges zijn nog steeds de helle roem van de Jordaan.

Met een aandoenlijke hartstochtelijkheid zijn zij gehecht aan hun colleges, aan hun prijs-vis-

73