VEREERDERS EN HATERS VAN NAPOLEON 39
met even veel klem als^Baron Fain. En zelfs een zijner scherpste vijandinnen, madame /"De ,Récamier, bekent eerlijk, verwonderd te zijn geweest, „de lui trouver un air de douceur, une simplicité de manières qui contrastait avec les fapons toujours theatrales de Lucien." De|_Hertog de Vivence uit zich in gelijken geest, zelfsj_Metternich stelt Napoleons weiwillenden en goedmoedigen omgangstoon vast. Stendhal schrijft dat... „Son regard prenait une douceur infinie,".... als hij met een vrouw, of over de dapperheid van zijn soldaten sprak. En als ge nu nog den pas verschenen zang op Napoleon leest van den grootsten katholieken schimper en schelder van polemiseerend Frankrijk, ^Léon Bloy's „1'Ame de Napoléon," dan ervaart ge dat zelfs Stendhal, naar ploy's inzicht, Bonapartes genie ver beneden zijn grootheid geschat heeft. En nu, monster, halfgod, held, moordenaar, bedrieger, comediant, spontaan genie, wat is hij voor mij nu, voor mijn diepste overtuigingen en grondige indringing in heel zijn wezen? Ik zal het u zeggen.