Israël onder de volkeren

183

van wie zeer velen wegens hun heldenmoed op het slagveld gedecoreerd werden, bleef de regeering even hardvochtig tegenover de Joden als vroeger. De tegenslagen der Russische legers, die al spoedig intraden, brachten ontzettende rampen over de Joden. Voor de onbekwame legerleiding der Russische generaals, voor de slechte munitie- en levensmiddelenvoor-ziening der Russische legers moesten de Joden boeten. Zjj werden het eenvoudige volk voorgesteld als verraders en spionnen, die de overwinning der Russische heldenscharen verhinderden. Bij iedere wisseling van het krijgsgeluk werden de Joden de speelbal van den tijdelijken overwinnaar. Weer-looze Joodsche grijsaards, vrouwen en kinderen werden als voorhoede voor de legers voortgedreven om de eerste aanvallen op te vangen; duizenden werden op valsche beschuldigingen doodgeschoten; duizenden naar de binnenlanden van Rusland gedeporteerd en meedoogenloos aan honger en koude prjjs-gegeven.

Onbeschrijfelijk treurig was het lot van de Joden in Galicië. De Russische legers, die in het begin van den oorlog dit land bezetten, begingen de meest ontzettende wreedheden tegenover de Joden; bij duizenden vluchtten zij, alles achterlatend, naar Weenen, vanwaar zij weder naar kleinere plaatsen vervoerd en in concentratiekampen ondergebracht werden. De eenige lichtstraal in deze weergalooze ellende was het Joodsche saamhoorigheidsgevoel, dat zich ook thans niet verloochende; in alle landen werden Joodsche hulpcomité’s opgericht, om het lijden, waardoor inzonderheid de Joden werden getroffen, te verzachten.

Wanneer één volk reden heeft, om het werk te steunen van de beste mannen en vrouwen onder alle natiën, die streven naar den wereldvrede, zooals die trouwens door onze profeten is geschouwd, dan is het het volk Israël, dat in den oorlog, en, zooals wij verder zullen zien, ook na den oorlog