180
o.a. aan, dat het hernieuwde bezit van Palestina Israël door de profeten wordt toegezegd, als het in de ballingschap getoond heeft, als volk Gods het land Gods waardig te zijn; velen meenen ook, dat het Joodsch nationalisme, zooals het door het Zionisme wordt gepredikt, de positie van de Joden als staatsburgers in hun woonlanden verzwakt. Inzonderheid geldt het als grief, dat het Zionisme de erkenning van de Thora als het goddelijk wetboek niet van het Joodsche volk eischt, zoodat voor een Joodsche volksgemeenschap de Thora-wet door het Zionisme niet bindend wordt verklaard.
Agoedas Jlsroeil. In 1910 vormde zich te Frankfort a.d. Main een voorloopig comité, dat zich ten doel stelde, de wetgetrouwe Joden in de verschillende landen in één bond samen te brengen, om met vereende krachten alle aanvallen tegen het Thoragetrouwe Jodendom te kunnen afweren en voor de onverzwakte handhaving der Thorawetten te arbeiden. Deze pogingen leidden in 1912 tot een samenkomst van ongeveer honderd vertegenwoordigers van de Thoragetrouwe Jodenheid te Kattowitz. Onder de aanwezigen bevonden zich rabbijnen uit Duitschland, Galicië, Rusland, Hongarije en andere landen. Besloten werd onder den naam Agoedas Jisroeil een wereldorganisatie der orthodoxe Jodenheid te stichten; het program van den nieuwen bond luidde: ״Oplossing van alle vragen in het Joodsche leven in den geest der Thora.”
Het denkbeeld van een wereldbond ter handhaving der Thora in Israël vond overal weerklank en in Augustus 1914 zou het eerste groote congres worden gehouden. De wereld-oorlog, die in 1914 uitbrak, verhinderde voorloopig de uitvoering van het plan, maar het eenmaal gesproken woord bleef in veler hart naklinken.