Erets Israël, Het Joodsche Land

IX

ik aan mijn reisbeschrijving ook toegevoegd een korte verhandeling over het Zionisme. Het is volstrekt niet mijn bedoeling, het Zionisme voor te stellen als een dadelijk afdoend middel. Wanneer het verwezenlijkt wordt, dan zal toch niet de Jodennood in Rusland en Rumeni'c op slag zijn weggenomen, al zal zeker belangrijke verlichting het gevolg wezen. Naast het Zionisme is noodig een betere, een menschwaardige behandeling der Joden in de genoemde landen. Vooreerst schijnt daarop weinig uitzicht. Wie voelt de kracht in zich om de openbare meening tot die hoogte op te voeren, dat men eischen zal voor de Joden volle burgerrechten in alle landen? Waar is de Beecher Stowe om de verdrukte Joden te helpen? Hartbrekende tooneelen als „de Negerhut" geven ook de Joodsche hutten te aanschouwen, in Rusland en elders.

Maar de beschrijving van het lijden der Joden lag niet binnen het bestek van dit geschrift. En bovendien, ik ben geen schrijver; ik ben een bankier. Mijn doel was Palestina uit eigen aanschouwing te leer en kennen. Ik ben er niet heen getrokken zooals de meesten, zooals geestelijken en vrome lieden, als bedevaartganger, of zooals geleerden en toeristen, die er heen gaan als naar een museum. Ik ben gegaan als een koopman, om te zien en te hooren of er wat te verdienen is voor mijn volk, voor het Joodsche Volk, dat zoo arm is aan vrijheid, geluk, eer, en aan ongestoorde levensvreugde.