Op water en brood

50

zich. Maar wie waarachtigen Christenplicht wil vervullen, die ga er op uit.

Foei. Minister-president in Nederland te zijn geweest en al deze gruwelijke toestanden in de Huizen van Bewaring te hebben laten bestaan 1 Hebben de „Christe-lijken” dan in ’t geheel geen eergevoel, dat nu datzelfde Joodje weer moet komen, zelf de lijfstraffelijke rechtspleging in deze vuile holen van lichamelijke marteling moet ondergaan, ten einde de „Christen” .. .-broeders te wijzen op al de leemten?

Bouwt geen nieuwe kerken, gij... begint eerst met uw gevangenissen menschelijk te maken.

Iemand, die geen paar zilverlingen boete kan betalen, te straffen, door hem in een stankwalm op water en brood op te sluiten. Heeft dat de Heiland geleerd? Heet dat barmhartigheid beoefenen? Wat schimpt gij toch op de Joden, die den Christus heeten gekruisigd te hebben, gij, die Hem nog eiken dag kruisigt, daar gij, de macht hebbend, de arme doet boeten voor zijn armoede, op een wijze, die gij zelfs niet tegenover Satan zelf zult kunnen verantwoorden.

Vroeger kreeg een dronkaard op de markt een pak slaag met roede of stok. Dat was hard en wreed... maar het was eerlijker dan, zooals thans, hem op te sluiten in den stank van latrines en hem, alreeds uitgehongerd, te laten hongeren op water en brood.

Ieder der drie had zijn werk. Twee moesten de latrine wegsleepen en een andere terug brengen. Haastig moest water gehaald worden uit de gang en de emmer met vuil water worden geledigd. Toen konden wij ons wasschen.

Elk onzer had op zijn slaapkooi een klein, verzinkt ijzeren bakje staan, waarin een kam. Voor ons vieren diende hetzelfde stukje grijze zeep. Maar elk had zijn eigen schoone handdoek, die elke week vernieuwd wordt. Van tandenborstel-gebruik was natuurlijk geen