Germania

24

sprong vooruit, maar hy greep in een boa wier, waarin de belletjes hingen,’doch ’t paard was weggevoerd en de roo-vers hadden listig hun van den goeden weg gebracht.

Toen riep dan prins Istovar, voor 't eerst, terwyl Melle van angst beefde voor hem: „Hier staat der Friezen prins, Thoering staat nevens hem."

En opeens werd het licht van rossen fakkel-schjjn en zy zagen Zeven staan, die ze doeken om den neus hadden gebonden, zoodat hy niet hinniken kon en Aspriaan zelf was de roover en veel roovers om hem heen hielden nu fakkels en zwaarden hoog.

„Kom op met Thoering, melkknaap 1” riep Aspriaan, op den prins toetredend met een langzwaard.

„Langzwaard tegen kortzwaard, Roovers-aard!” riep Melle, zich voor den prins stellend en toen Aspriaan opdrong sloeg Melle met zyn zwaard een zoo zwaren slag op dat van den roover, dat een stuk van de kling arbrak.

„Grendeldebliksem, dat is trouw!” riep de prins.

Maar nu week de roover terug en riep zyn mannen op om aan te vallen.

„Istovar der Friezen prins staat hier met Thoering. Man tegen man!” gebood de prins.

Maar de roovers erkenden geen wet en wilden moorden. Daarom snelde nu Melle vooruit en begon den aanval geducht en onverwacht en onderwyl sloop Aspriaan met een speer op den prins af, die zich met Thoering weerde.

„Doof de vuren!” riep Aspriaan. De mannen staken de fakkels in den grond maar nu sprong de prins in de richting waar hy Aspriaan het laatst gezien had en stak met