Kalverstraat

18

was alles . . . dat was de macht. . . geld bracht hij thuis, dat was wapen, dat was veiligheid, dat was verweer . . . Zaten ze nu niet rustig op de twee kamers . . . hingen de portretten nu niet vaster aan den wand . . . stonden de stoelen niet steviger op de pooten ? . . De huur betaald, de huur vooruit betaald voor een week ... en Rijntje op de naaischool en Betje bij het bloe-menmaken ... en moeder nu in haar gedoe van babbelziek, scherpzinnig, wereldwijs, oud jodenvrouwtje en vader bij zijn boeken, ache nèbbiesj, bij zijn wijze rèbbes . . . Achter zijn rug klaagde de moeder er wel eens over en de twee zusters spotten, waren toornig soms . . . «dat mocht een man, die een gezin had niet doen, altijd in zijn boeken suffen, die moest er op uitgaan om er nog wat bij te verdienen . . . dat was maar makkelijk, eten en drinken en lezen en «pofen*. Sjimme de Pieper liep op zijn ouden dag nog met bolussen langs de diamantslijperijen om wat te verdienen . . . David moest voor alles opkomen . . . David was nog jong en mocht wel eens wat van zijn leven hebben. . .*

David wilde er niet van hooren . . . Berispte zijn zusters . . . Ernstig, al boven haar, ondanks zijn jonger zijn, hij de zóón . . . Sjimme de Pieper had ook zonen, óók een zoon van David’s leeftijd, maar een laugeifiesj . . . nam nog wat van zijn vader aan . . . hoe kón men een ouden vader iets afnemen . . .

En heerlijk breed voelde hij zich bij de gedachte, dat hij gaf, hij alléén voor ’t huisgezin zorgde. Sterk voelde hij zijn schouders, krachtig zijn beenen op den grond. Als hij binnenkwam, Vrijdagavond vóór Sjabbes, met zijn weekgeld, was het hem of hij vleugels had, alsof hij een engel was die binnenzweefde in de kamer . . . gèld had hij, vier rijksdaalders, die in 't kralen knipje gleden, langs moeders gele vingerbinnen-sten . . . Lekker, dat glijen van de zilveren rinkelplakken in ’t paarskralige knipje te zien met het dunne zilveren beugeltje ... Vader met zijn wijsheid van zijn rabbonem . . . Ache nebbiesj !... Die had het nooit in zijn leven, zoo oud hij was, zoover alléén gebracht, tot tien gulden in de week . . . Moeder had er bij moeten verdienen. Koekjes had ze gebakken en katoen langs de huizen verkocht . . . Koekjes had ze gebakken . . . Toen hij op school ging, op een deftig school, moeder was voor de vooruitgang geweest, had gewild, dat David gestudeerd zou