Een droomer ter haringvangst

47

Herman leerde ook, in zijn kajuit liggend, iets van den dagelijkschen gang van het leven aan boord. Te half zeven des morgens kwam de scheepsjongen boven aan de trap en riep : „Schipper Pekeet!”

Pekeet is een uitdrukking van scheepstimmerlieden en beteekent opstaan. De schipper, met een ruk zich oprichtend, sprong uit zijn kooi en kleedde zich aan — indien hij niet geheel gekleed te bed was gegaan, wat bij ongunstig weer gebeurde. Hij gaf den jongen het keteltje van het kookstel aan, die het met zoet water vulde en ’t dan beneden op ’t stel kwam zetten. Een oogenblik later kwam Piet, de stuurmansmaat in de kajuit. Lang, breedgeschouderd, met langzame, voorzichtige bewegingen, zette hij zich op de bank voor Herman’s kooi; aan de andere zijde zat de schipper. Zij steunden met de knieën tegen den rand van het tafeltje en hielden zich zoo in evenwicht in het altijd schommelende roefje. Dan dronken beiden eerst een groote spoelkom thee of nog liever „stoom”, aldus noemden ze een mengsel van cacao en thee of koffie. Als deze kom geleegd was, werd een tweede ingeschonken. Daarin ging een groot stuk margarine en een aantal stukken scheepskaak. De schipper had onderwijl een aantal scheepsbeschuiten ') gesmeerdm et margarine en ze daarna met de vette kant in de suikerbus gedoopt. Hij legde dan de tien beschuiten in een reeks achter elkaar voor zich op het tafeltje. Daarna werd even gebeden en beiden begonnen hun stevig ontbijt. Als de reeks beschuiten in zijn mond verdwenen was,

1) „Schoepskaak” is de harde, ronde meelkoek die door niot-zeovarenden scheepsbeschuit wordt genoemd. Scheepsbeschuit is een soort brosse tafol-beschuit.