Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

uitgeworpen, wat, weten we echt niet. Plukkie is erg bang voor de vliegmachines en vlucht naar binnen.

30 juli 1943 vrijdag

Vandaag was het zeer angstig. We kregen luchtalarm en daar kwamen de vliegtuigen. Ze waren direct vlak boven de tuin en Greet ging me naar binnen halen. Ik was net binnen of daar werd geschoten, verschrikkelijk. Cor reed mij met wagen en al de badkamer in. Plukkie vloog met grote verschrikte ogen van het ene eind naar het andere. Greet pakte hem op en we zaten met ons allen in de badkamer en wachtten af wat er met ons zou gebeuren. Cor haalde de koffie, die al ingeschonken stond. Eindelijk hield het op en we gingen weer naar de kamer. Plukkie kroop meteen onder de divan, maar Cor zei, nee Pluk, dat is onze schuilkelder. Inderdaad, wanneer ze hier zullen bombarderen, de geruchten gaan al van de R.A.E, waarin de Fokker is ondergebracht, dan kruipen wij onder de divan en de tafel er overheen. Het is vandaag niet zo warm en ik ben niet in de box geweest. Hamburg is ontzettend zwaar gebombardeerd, van Italië is verder nog niets bekend. Wij wachten op de dingen die komen zullen. Vandaag is mijnheer S. gehaald, een hele goede relatie van ons. Cor is bezig om te kijken of er iets aan te doen is, maar zij waren ondergedoken en zoiets noemt men een V-geval, oftewel een strafgeval. Het is zielig, een goede baas.

Ik viel om van de slaap, want je wordt zo moe van al die narigheid. We hebben een fles slaolie gekocht voor slechts... schrik niet f. 50,- De eieren kosten f. 1.05. We hebben om de twee dagen voor f. 10,- groente en fruit, voor een broodbon betaalt men f. 2.50, voor een suikerbon f. 18,-, een jambon f. 2.75, een pond vis f. 2.50, 1 pond paling,en daarop hebben wij onszelf getrakteerd f. 10,-

31 juli 1943 zaterdag

Het is snikheet en ik heb een heel dun hemdje aan en een heel dun schortje en nog puffen wij allemaal van de hitte, dan lig ik binnen en dan weer buiten. De gekste geruchten doen hier de ronde. De R.A.S. en Sieberg zullen morgen gebombardeerd worden. Als dat zo is, wij zitten er juist midden in, dan nemen wij de kuiten. Het is ellendig. De familie Franke naast ons gaat weg, naar Amstelveen. De familie Fulschie van de slager kunnen niet weg, daar is een baby geboren. Wij wachten maar af.

1 augustus 1943 zondag

Vanmorgen om kwart voor zes was Cor op voor de krant. Toen ze weer in bed kwam verzocht Greet haar om mij weg te leggen, want ik lig zo te trappelen in mijn ledikant als een jong paard, het hele ledikant davert.

87