Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

30 mei 1943 zondag

Vandaag is een zwarte bladzijde in mijn geschiedenis. Ten eerste ben ik niets, maar dan ook niets aangekomen. En toen o, ramp, Greet en Cor zaten aan tafel en ik lag op de divan; zoals iedere zondag maken zij (Greet en Cor) na het ontbijt een duizendje (kaartspel), zo ook nu. Greet had al gezegd, kijk dat kleine ding probeert zich om te draaien. Een smak en huilen, en daar lag ik op de grond. Haastig werden de kaarten neergesmeten. Cor raapte mij het eerst op, ik brulde, toen nam Greet mij over en Cor haalde een beetje water in mijn fles. Ik heb toen een paar slokjes gedronken en kwam weer bij; Toen heb ik tegen Greet gelachen door mijn tranen heen. Het was me een schrik.

Plotseling bezoek heeft het schrijven afgebroken.

31 mei 1943

We zijn vandaag met ons drieën naar het distributiekantoor geweest. We kregen nieuwe textielkaarten, maar dat heeft niet veel zin, omdat er geen textiel te krijgen is. Ik lag heerlijk in mijn wagen naar de mooie lucht te kijken, maar plotseling brak er een riempje, toen hebben Greet en Cor met behulp van een jongeman het riempje gemaakt en er een touwtje omheen gebonden. Op het distributiekantoor moest Greet lang wachten, niet dat het druk was, maar och, kom ik er vandaag niet dan kom ik er morgen was hier van toepassing en wij slachtoffers wachten lijdelijk. We zijn toen even op de Ceintuurbaan gaan zitten. Greet verloor haar kammetje en dat is een kapitaal, aangezien je dat alleen met hoge kosten kunt bemachtigen. Een speldje voor het haar is ook niet te krijgen. Een klein zijkammetje kost f.5,-. We waren om vijf uur thuis, toen kreeg ik mijn tomatensap en heb nog tot half zes buiten gestaan, daarna mijn flesje en naar bed, even jengelen zoals dat hoort en dan slapen.

1 juni 1943 dinsdag

We hebben geen luchtalarm de laatste dagen, maar de Duitse toestellen vliegen zo laag, dat het ons verwondert, dat er hier nog schoorstenen op het dak staan. Ik schrik er ook iedere keer verschrikkelijk van en zet grote ogen op. Ik krijg nu ligabeschuit en vind het erg lekker.

2 juni 1943

Vandaag heeft het de hele dag geregend en moest ik met de kap op en het zeiltje over de wagen onder de waranda staan. Plukkie lag ook buiten en werd voortdurend nat, maar daar heeft Plukkie maling aan. Ook de andere twee katten lagen in de regen en trokken zich er niets van aan.

Ik lig al lekker in mijn bedje. Vanmorgen werd ik wakker en had ik gewoon één

67