Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

aan het krantenverbod voldeden, (of ze binnen bleven tijdens het luchtalarm). Dat deden ze niet erg. Wij zijn een ongehoorzaam volk. Koppig!

Morgen ben ik vier maanden.

2$ april 1943

Vandaag ben ik vier maanden. Oma Draak kwam ons paasfeest wensen en toen we de Hollandse Taptoe opzetten begon zij te huilen. Och er gaat soms zoveel in je om. Vanmiddag zijn Oom E. en tante Le geweest. Hun zoon is student en plotseling is hij verdwenen. Al de studenten hebben moeten tekenen, niets te ondernemen tegen de Duitsers. Het is me een toestand. En ik groei maar tegen de verdrukking in. Ik ben weer 190 gram aangekomen. Ik heb geloof ik een driedubbele onderkin en Oma Draak vindt mij erg voorlijk vergeleken bij andere kinderen.

Het stormt de hele dag en dat op de eerste paasdag. Ik heb maar heel even in de tuin gestaan, maar nu lig ik heerlijk in bed en om tien uur word ik weer gevoed.

26april 1943 — Tweede Paasdag

De eerste paasdag is erg eigenaardig verlopen. Niet zozeer voor mij dan wel voor Greet en Cor. s Avonds om tien uur werd er opgebeld en gevraagd of ze kwamen. In de eerste plaats mag men niet op straat na tien uur, maar daar hadden ze maling aan, ze kwamen hen wel halen. Neen zei Cor, dat gaat niet, want wij hebben een baby. Toen kwamen ze hier en brachten alles mee. Ze hebben toen gefuifd tot s nachts drie uur. Om twaalf uur kwam ik kennis maken. Ze vonden mij een schat. Er was een mevrouw bij die zelf geen kindertjes had. Bij haar heb ik even op schoot gezeten, maar met dat al hadden Cor en Greet niet veel geslapen.

27 april 1943

Vannacht is er hier ontzettend geschoten van 2-4 uur en eindelijk is er boven de stad dan ook een brandend vliegtuig neergestort, midden in de stad op het Singel, Carlton Hotel en alles is daar uitgebrand. Het was een ontzettende chaos. De scherven van het afweergeschut vlogen hier in de tuin rond. Het was een angstige nacht. Er wordt gebeld dus moet ik afbreken, er is bezoek.

28 april 1943

Oom en tante zijn even geweest en dan kwam er niet veel van schrijven. Iedereen is vol van het vliegtuig dat naar beneden is gestort. De narigheden wisselen elkaar trouwens af.

56