Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

pijn, dat is voor het eerst. De hele nacht heb ik waarschijnlijk met een bolusje in mijn luier geslapen. Het ziet nu nog rood en als ik plas dan doet het pijn. Greet heeft mijn hele bipsje in de vaseline gezet. Ik spuug ook steeds weer een beetje. De melk is slecht en de spenen zijn slecht.

Vanmiddag zijn er drie bommen gevallen, waar weten we niet. München is heel zwaar gebombardeerd staat er in de krant.

12 maart 1943

Ik lig in mijn bedje en rondom mij vallen er schoten. Er is een luchtbombardement (luchtaanval), vliegmachines vliegen over en met zoeklichten wordt de lucht afgezocht. Het is ellendig en als je dan de krant leest, dan word je erg droevig. Zaken worden gesloten en iedereen wordt uit zijn werk gehaald, wanneer dit noodzakelijk is. Zelfs mensen van 47 jaar. Ja, Plukkie en ik zijn goed af, hij maft op de bank en heeft heerlijke viskopjes gegeten; een delicatesse in een tijd als deze. En ik maf in mijn bed, heb weliswaar het grootste gedeelte van mijn flesje uitgespuugd, maar zie er heel gezond uit. Cor heeft de dokter opgebeld en gevraagd of ik geen andere voeding mag hebben, maar zij vindt het beter dat we, ondanks de slechte melk, toch maar even volhouden.

Er wordt flink geschoten en de Tommies vliegen maar door. Ik heb de hele dag in de tuin gestaan, maar wat nooit gebeurd is, mijn billetjes zijn rood en pijnlijk. Greet heeft er vanmorgen Perubalsem (bereid uit hars van de Peruaanse balsemboom), opgedaan en het belegd met pluksel van watten en maar steeds flink gepoederd. Vanavond was het al een stuk beter, maar het lijkt ook wel of ik gipsen billetjes heb, zo gepoederd.

13 maart 1943

Vandaag is het een grote dag, ik heb voor het eerst gelachen en toen ik eenmaal de smaak te pakken had, deed ik niets dan lachen. Maartje was hier en ik gaf maar steeds geluidjes; het was een lust om te zien. Ze zijn allemaal gek met me. Maartje moest mij voeden en vasthouden. Greet had wat pijn in haar keel en bleef dus een beetje op een afstand. Toen ik vanmiddag bij Greet op schoot zat, kwam Plukkie er ook naast zitten en kriebelde mij met zijn lange haren. Ondanks de wind heb ik toch in de tuin gestaan. Lekker ingepakt en met een kruikje. Mijn haartjes boven op mijn hoofd beginnen te groeien, dat komt zeker van het schuieren (borstelen). Morgen word ik gewogen, het zal ons benieuwen.

Essen is zwaar gebombardeerd vannacht. 23 vliegtuigen zijn er naar beneden gehaald.

39