Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

huilen zoals alles eruit ziet. Huizen omver gehaald en verdwenen, bomen zijn bij honderden geveld. De hertenkamp met al de mooie bomen verdwenen. Overal grote bunkermuren, de Scheveningse boulevard helemaal weg en alles afgezet met prikkeldraad. Plantsoenen zijn platgetrapt. We gingen eerst met lijn 8 en hebben al de mooie villas leeg zien staan, daarna met lijn 9, daar was het net zo. Hoe komt dit alles weer goed.

Toen Cor en Greet thuis kwamen, lag ik net mijn bolusje te doen. Gonnie, die mij de hele dag verzorgd had is toen weggegaan en Greet heeft mijn bips gewassen en mij in mijn bedje gelegd.. Daarna kwam de huilerij, weer een schone luier, even gewassen rond mijn snoetje, want ik had gespuugd en toen ben ik in slaap gesukkeld, zo meteen word ik gehaald. O ja, Cor en Greet konden met de trein Amsterdam niet binnen, omdat er vliegtuigen in de lucht waren en er werd geschoten. Of de Tommies onheil aangericht hebben weten we niet.

3 maart 1943

Vandaag is een droeve dag. Otto en Els zijn gisteravond opgehaald. Dit waren de oud-frontstrijders die gehaald werden.

We zijn de hele dag aan het telefoneren geweest. Morgen probeert Cor bij ze te komen, om te kijken of er nog iets aan te doen is.

Ik heb weer lekker in de tuin gestaan, er was wel een beetje veel wind, maar ik lig heerlijk beschut en ik heb iedere keer een flinke eetlust. Ik krijg trouwens iets meer melk, want ik spuug niet meer zoveel. Ik krijg een doekje mee naar bed, want daar sabbel ik zo graag op. Ik word een schattig meisje en Cor en Greet zijn dol op mij.

CharkoflP is gevallen, dus weer meer terreinwinst voor de Russen.

4 maart 1943

We zijn de hele dag bezig geweest om Otto en Els vrij te maken. We weten nog niets, vanavond om 13 uur (s nachts 1 uur?) gaat het transport weg en dan pas weten wij hoe of wat. Waarschijnlijk krijgen wij om vier uur een belletje. Het heeft onze dag weer erg droevig gemaakt en Cor moet nu nog de luiers spoelen, omdat Greet nog steeds last van haar rug heeft en van haar oor.

Ik heb weer de hele dag in de tuin gestaan en ik krijg heerlijke roze wangetjes. Mijn haartjes beginnen ook te groeien en ik heb lange gekrulde wimpers. Oma Draak heeft mij gevoed vanmorgen. Dat is een genot voor haar. Zij denkt steeds dat ik tegen haar lach, maar lachen doe ik nog niet, wel als Greet me bij mijn handjes pakt en zegt: nou kom dan! Dan til ik mijn hoofdje op en dan legt Greet haar hand achter mijn ruggetje en dan kom ik. Ik heb mijn huiluurtje, maar ik word zo gehaald want het is bijna half acht.

36