Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

8 november 1943 maandag

We zitten in de Memlingstraat en zijn eindelijk een klein beetje op orde, het was een hele drukte. Ik ben een paar dagen bij Tante Annie geweest dat wil zeggen overdag, want s nachts moest ik thuis zijn, Cor wilde niet zonder mij. Het is een heel mooi huis, een grote salon met een vaste boekenkast, een grote eetkamer, boven vier kamers. Ik heb ook een eigen kamertje met een rand van bokken en schapen. Ik ben nog niet gewogen. Ik heb bijna twee tandjes. De roofjes van mijn pokkies zijn er afgevallen en ik heb vandaag een vlo gehad, die me alle mogelijke bulten heeft bezorgd. Ik ben nog steeds een echte smulpaap. In de Scheldestraat hebben wij een boete gekregen, aangezien het licht was blijven branden en wij niet goed verduisterd waren. Er is hier een agent geweest, ja, één van de oude garde. Hij heeft gedaan wat hij kon om ons te verzachten (verontschuldigen, vrij te pleiten). We wachten nu maar af of het licht 14 dagen afgesneden zal worden. De Krim is door de Russen bezet en Kiëf is heroverd. Ze zijn nog 45 km van de Poolse grens. Toch gebeurt er niets bijzonders. Men zegt: het Vaticaan is gebombardeerd, men zegt: in Oostenrijk is een revolutie uitgebroken, men zegt: in Rome is een Jodenvervolging begonnen en men zegt dat de koning van Italië moet aftreden, dat zijn zoon Umberto ook niet aan het bewind mag komen, maar wel de kleinzoon. Er is overal gisting. Er zijn verleden week 2000 vliegtuigen naar Duitsland geweest en de Keulse Dom moet heel zwaar beschadigd zijn.

Ik probeer nog niet om te staan, ook heb ik niet veel interesse om te kruipen. Ik zit wel rechtop in mijn stoeltje en op de grond of in mijn box, maar verder durf ik nog niet veel te ondernemen. Als ik een kopje zie, wil ik drinken en als ik mijn bordje zie dan krijg ik een rood hoofd en begin heel zwaar te kreunen. Op heren ben ik gek, dames laten mij koud op een enkele uitzondering na. Ik hoop dat wij morgen even gaan wandelen, alhoewel het weer slecht wordt, damp, regen en koude.

p november ip43 dinsdag

Tante Hennie was jarig vandaag en Greet is daar vandaag naar toe geweest. We zijn vanmiddag wezen wandelen, Greet en ik. Het was tamelijk dampig en we hebben het maar niet zo lang gemaakt. Ik heb erg veel last van galbultjes en dat jeukt geweldig. Plukkie is vanmorgen op de schutting geklommen en hij kwam terecht bij de huishoudster van de stadscommandant. Zij is trouwens een Hollandse en wel aardig. Dikkie begint ook te wennen, maar ons kleine beest kunnen we niet te pakken krijgen en deze is dus nog steeds in het oude huis. Het is wel een beetje akelig te weten dat hij onverzorgd is. Ons huis is nog lang niet op orde, maar successievelijk komt het wel terecht. Wij zitten hier vlak bij de groene politie en de hele dag rijdt hier de overvalwagen.