Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

Ik heb heerlijk bruine boontjes met zoete appeltjes gegeten en pap toe. Dat was al klaar voordat we weggingen. Om half acht lag ik in bed.

28 september 1943 dinsdag

Vannacht ben ik wel wat onrustig geweest, een paar keer wakker. Cor is er voor mij uit geweest. Het heeft gegoten de hele dag en het was verschrikkelijk koud. Iedereen bibberde. Ik heb eerst even buiten gestaan, maar het was zo guur, dat ze me binnen haalden. Het was een echte herfstdag, storm en regen. Maar binnen brandde de haard heerlijk en heb ik lekker op de divan gelegen en heb ik in mijn stoeltje gezeten.

29 september 1943 woensdag

Vandaag was Opa Hennekam jarig en zijn wij naar de Leidsegracht geweest. Jantje van Tante Fannie? was er ook en heeft bij mij in de wagen gezeten. Ja, het was eigenlijk zijn wagen en hij kon niet verdragen, dat ik er in zat en ik begon te brommen dat hij bij mij kwam zitten. Hij lacht altijd en ik kijk steeds boos. Ik heb een halve eierkoek gegeten bij Oma en dat vond ik erg lekker. Het was prachtig zonnig weer en over tweeën waren wij thuis; toen heb ik gegeten en werd in de tuin gezet. Ik heb nog geen tandjes en ik krijg ook geen krullen, ’s Morgens als het nat is dan krult mijn haar, maar is het droog dan is het weer stijl.

Vannacht zijn er weer razzia’s gehouden op Joodse mensen, zelfs van de Joodse Raad zijn ze meegenomen. Prof Echen? en Asscher en ook onze kleine Lientje is weer gehaald met haar moeder en zal waarschijnlijk niet meer terugkeren. De buren moeten tekenen dat er niets uit de Joodse woningen gehaald mag worden. Alle mensen waren onder de indruk vanmorgen, toen de trams weer vol geladen werden.

Voortaan mogen bruidsparen maar van één paard gebruik maken voor de koets en maar van twee volgrij tuigen.

30 september 1943 donderdag

Ik word een klein driftkopje. Een biscuitje wil ik niet, dat smijt ik over de grond. Ik heb ontzettend gedrensd en ik werd heel erg driftig. Ik kreeg van Greet een paar tikjes op mijn bips. Dat heeft in ieder geval geholpen. Cor had een paar lekkere tomaten voor me klaar gemaakt en naderhand wat druifjes met een biscuitje, maar ik had hieraan niet genoeg en het was toch maar een tussenvoedinkje. Op laatst werd het te bar, met het bekende gevolg. Toch ben ik een kleine dot en ik zwaai al met mijn handje en zeg ta, ta.

Het afweergeschut is hier gisteren ook weer terug gekomen.

105