De vernietiging van de Joden in Polen

overviel Duitse auto’s, zelfs legergroepen en men vocht, tot men door een vijandelijke 2kogel dodelijk getroffen, viel. Ettelijken gelukte het de bossen te bereiken. Anderen stierven, voor ze de beschutting van het bos gevonden hadden. Jonge mensen, die gevangen genomen waren, vielen nog hun bewakers met handgranaten of met hun geweer aan.

Zij stierven, zoals Simson onder de Filistijnen.

De meest doldrieste aanval tegen de Duitsers vond plaats op 22 Mei. Op deze dag was de herdenking van de Joodse opstand tegen het oude Rome, onder leiding van den beroemden held Bar-Kochba. Men vierde zo de Lag Baomer-dag van het jaar 1943 en deze „uitval" uit het ghetto kostte de Duitsers een belangrijk aantal mensen.

DE LAATSTE DAGEN VAN DE STRIJD.

Een groot aantal dagen van de strijd was nu voorbij en de Duitsers hadden ondanks hun wanhopige pogingen slechts een paar gebouweneilandjes te pakken gekregen. Daar ieder huis in een fort was herschapen, was het hun duidelijk geworden, dat ze om ieder huis moesten vechten. Zo dikwijls zich op straat een Duitse auto liet zien, knetterden van ieder huis, van ieder raam, van ieder dak, van ieder zoldergat de machinegeweren. De huizen, die door geschuttreffers getroffen waren, stortten in en begroeven hun verdedigers onder de puinhopen. In de nog in stand gebleven gebouwen hadden zich de vluchtelingen uit de in Duitse hangen geraakte huizen verschanst en zetten van daaruit de strijd voort. Op de laatste dag bleven slechts weinig huizen over. Ook was er geen brood en geen water meer. De vijand had de straten verwoest. De gevangenen, die hij gemaakt had, had hij aan de palen op straat opgehangen. Op deze laatste dag kwam het tot niet te noemen gruwelen, zoals nog nooit te voren.

Het was de twee en veertigste dag van de opstand, deze laatste dag. Nog één in het centrum gelegen huis, vier verdiepingen hoog, was over, waarop de blauwwitte vlag woei. De strijd om dit huis heeft 8 uur geduurd. Eerst tegen middernacht kon men het overweldigen. Uit alle richtingen schoten de Duitsers en het huis antwoordde door al haar bressen met een ononderbroken vuur. Eerst toen de verdedigers van

56