'Ik woon, zoals je weet, drie hoog'

(gedoopten) is men hard bezig aan de voorbereiding van het kerstfeest; de kerstkransen hangen er al; koorliederen worden ingestudeerd. Op het ogenblik dooit het weer, het kamp is weer één brok modder. Net als Ruth heb ik klompen, spiksplinternieuwe, niet vanwege de gaten in mijn schoenen, die er gelukkig nog goed aan toe zijn, maar zuiver vanwege de modder waardoor men baggeren moet. Het halve kamp gaat op klompen, die een roffel slaan op de vloeren der barakken al ’s morgens vroeg, op de tegels van de weggetjes of op de bevroren grond. Niet anders dan één grote roffel, van hout op hout, van hout op steen. - Hartelijke groeten en veel dank. Zoen voor Ruth,

je Ph.

Heb jij mijn brief ontvangen, waarin ik mededeelde dat tot 15 december onbezwaard pakjes tot 2 kilo kunnen worden gezonden en verzocht dat aan de onderscheidene vrienden mee te delen? Wil je ook Ben mededelen dat ik zijn pakje in goede staat ontving en hem zeggen dat de visjes goed hebben gesmaakt, dat de tabak heerlijk geurt, evenals de sigaretjes, en dat de koekjes en fondantjes welkom waren, evenals de appels? Dag!!

Gisteren is uitgemaakt dat het kamp voorlopig werkkamp blijft. Hoe lang is de vraag. Het metaalbedrijf, dat wil zeggen metaal slopen, breidt zich hoe langer hoe meer uit, ten behoeve van de Duitse Wehrmacht natuurlijk.

65