worden overgegeven. Treinpersoneel van inkomende goederen- en transporttreinen mag in het kamp de trein niet verlaten. Alle bijeenkomsten als voordrachten, cursussen enz. vervallen, de revuevoorstellingen zijn geschorst. Het is verboden ongeschild fruit te eten, de raad wordt gegeven zo weinig mogelijk leidingwater te drinken. Elke kampingezetene is verplicht, ‘zich ’s morgens en ’s avonds met ontbloot bovenlijf te wassen.’ De barakken moeten grondiger worden gereinigd, bedden, dekens en bagage moeten vaker worden gelucht. De quarantaine is natuurlijk een farce: zolang de woonbarakken overvuld blijven en nog steeds voller worden, hebben de getroffen maatregelen geen zin. In de barakken wemelt het van mensen en een eenvoudige cursus, een voordracht mag niet meer plaatsvinden! Dokters en verpleegsters gaan nog steeds vrijelijk de quarantainebarakken in en uit. Tegelijk met het quarantainedecreet is een ander decreet uitgevaardigd: geen was mag meer worden opgehangen aan het prikkeldraad en tussen de bomen. Waar moeten moeders van kleine kinderen dan wel hun was drogen? In de barakken?
En de hygiëne dan? Tegen de vlooien wordt van hogerhand zo goed als niets gedaan. Fatsoenlijke mensen, die nog zin voor hygiëne hebben, kan men dagelijks in het openbaar op de vlooienjacht in hun dekens gadeslaan. Tegen de vliegenplaag is de gehele zomer niets anders ondernomen dan een bevel, volgens hetwelk ieder kampbewoner per dag vijftig vliegen bij het Quarantainestation moest inleveren. Hetgeen natuurlijk niet is geschied: men had wel iets verstandigere te doen. Men twijfelt in het kamp aan de ernst van de quarantaine en gelooft, dat dr. Spanier met de Obersturmführer onder een deken ligt. Dat zou natuurlijk helemaal strijdig zijn met een goede opvatting van quarantaine, maar gek zou het niet zijn. Zij zouden de Duitse autoriteiten te Den Haag en te Berlijn angst willen aanjagen en zodoende stopzetting van de transporten willen verkrijgen, dr. Spanier om eindelijk een eind te maken aan de beestachtige expedities, de Ostu om zijn positie van commandant van Westerbork te behouden en te voorkomen dat hij naar het Oosten wordt ‘abgeschoben’. Intussen is de frequentie der ziektegevallen ernstig genoeg om de quarantaine te rechtvaardigen.
zaterdag 23 oktober Grote vreugde heerst over de doorbraak van de Russen van het Duitse front tussen Krementsjoeg en Dnjepopetrovsk. Het iPA-gerucht loopt, dat Turkije zijn grondgebied als etappe-gebied voor de Engelse en Amerikaanse legers ter beschikking heeft gesteld.
De radio bevestigt het niet. In het gebied rondom Assen zijn een aantal maréchaussées gearresteerd, die te vriendelijk tegenover de Joden in het kamp zijn geweest. Zij zijn naar het strafkamp te Ommen overgebracht. De houders van de Duizend-stempel hebben elk een dotatie
187