In Depot

in hun plaats naar Polen kon gaan, als zij moeten.’ Terwijl ik dit schrijf in het huisje, waar een bevriende familie en enkele andere families samenwonen, staat in een hoek tussen bed en raam een jonge, wufte vrouw haar lippen rood te verven.

vrüdag 27 augustus Gisteren van mijn jongste dochter een brief ontvangen, gedateerd 6 augustus. Het geval-Boasson blijft de gemoederen bezighouden. Wederom wordt links en rechts de vraag besproken, of hij de vlucht had mogen nemen. Men betreurt het echter, dat, nu hij eenmaal de poging had ondernomen, hij er niet in is geslaagd te ontkomen.

Hij heeft de zaak echter kinderlijk opgezet: toen hij werd gevonden, had hij slechts een zwart luster jasje aan over een blauwe pyama.

Verder had hij niets bij zich. Verondersteld wordt, dat hij in een vlaag van verbijstering heeft gehandeld. Van het eerste ogenblik af, dat hij hier uit Vught werd binnengebracht, heeft hij pogingen gedaan om naar Barneveld te komen. Er ging geen dag voorbij, of hij had over ‘mijn zaak’ een bespreking, hetzij met een lid van de Joodse Raad, hetzij met de stationsarts. Acht weken geleden kreeg hij aanzegging, zich voor vertrek naar Barneveld gereed te houden, maar op het laatste ogenblik werd hem meegedeeld, dat zijn papieren ‘nog niet geheel in orde’ waren: Amsterdam had zijn vertrek nog niet bekrachtigd. Zij, die kijk hebben op zulke mededelingen, roken lont: een s-geval krijgt zo gauw geen vergunning om naar Barneveld te verhuizen. Deze week was uit Den Haag het bevel gekomen, dat Boasson moest worden doorgezonden. Er zijn verscheidene van zulke gevallen bekend: van mannen die, wegens hun s op Westerbork, door opneming in het ziekenhuis door de chef van het ziekenhuis werden gesauveerd, met medeweten van de Obersturmführer, maar eigenwijs in hun zaak zijn gaan roeren, aldus doende hun zaak hebben ‘doodgewerkt’ en op last van Den Haag op transport zijn gesteld. Voor gunsten zoals Barneveld is de toestemming van de Duitse autoriteiten te Den Haag nodig, die, kennisnemend van de antecedenten van de reflectanten, deze zonder pardon op straftransport naar Polen doorzenden: Boasson heeft eigenlijk het vertrouwen, door de Obersturmführer in hem gesteld, geschonden, en de Ostu heeft volgens gebruik collectief gestraft. Desniettemin liggen er in het ziekenhuis nog verscheidene s-gevallen, maar die zijn om een of andere reden ‘zurückgestellt’. Gisteren is in beginsel een arbitragecommissie gesticht, bestaande uit dr. Wachtel, de heer Hanf en schrijver dezes. De commissie is goedgekeurd door de Obersturmführer. Schlesinger deed ons daarvan mededeling in zijn bureau. Er zijn < bezwaren > gerezen van de kant der Hollandse Joden: in de commissie dient nog een tweede Hollandse Jood te worden benoemd. Daartoe is dokter Wolf aangezocht. Deze heeft zich zijn beslissing

140